Ο Μάξιμος Μουμούρης θα απαγγείλει – σαν προσευχή- το «Elephant Song». Το θεατρικό έργο που στην καρδιά του έχει τρεις ανθρώπους που μοιάζουν με οικογένεια. Έναν γιατρό, έναν ασθενή και μία νοσοκόμα. Ένα υπέροχο, ένα τρελό, δημιούργημα που φέρει την σκηνοθετική υπογραφή του Αργύρη Πανταζάρα και της Ελίνας Μαντίδη. Ο πρώτος πρωταγωνιστεί, παίζει και πάλι με το μυαλό και τα συναισθήματα, ενώ μαζί είναι και η Ίρις Πανταζάρα. Όλα αυτά στο «Θέατρο οδού Κυκλάδων».
Κάθε φορά που είσαι επάνω στη σκηνή… τι σκέφτεσαι;
Αν σκέφτομαι δεν είναι καλό, κάτι κάνω λάθος. Ναι μεν το μυαλό δε σταματάει ποτέ να λειτουργεί, αλλά το ζητούμενο είναι να το κάνει για λίγες στιγμές.
Ναι μεν αλλά… σκέφτεσαι τον τρόπο που θα παρασύρεις το κοινό; Σε απασχολεί η εικόνα σου όταν βρίσκεσαι εκεί επάνω; Αυτό που βλέπει και αυτό που θέλεις εσύ να δει ο θεατής εκείνη τη στιγμή;
Φυσικά με ενδιαφέρει. Ναι! Με νοιάζει η εικόνα μου και αυτό που βλέπει ο θεατής. Το συγκεκριμένο επάγγελμα σε εκθέτει και αυτή η έκθεση γίνεται με έντονο τρόπο. Ξεγυμνώνει και την ψυχή και το σώμα σου. Κάτι θέλουμε να εκφράσουμε εκεί επάνω και είναι σημαντικό να έχει συνοχή, να είναι ωραίο.. να εμπεριέχει το κάλλος.
Έχεις εξοικειωθεί με αυτή την απογύμνωση;
Ποτέ δε θα εξοικειωθώ με το κοινό. Όμως όσο πιο σίγουρος είμαι για αυτό που κάνω, με αυτό που συμβαίνει, στη σκηνή τόσο καλύτερα θα νιώθω με το μήνυμα που μεταδίδεται.. με την εικόνα που περνάει προς τα κάτω.
Κάποιος επιλέγει να σε δει εξαιτίας της θεατρικής σου πορείας, κάποιος άλλος εξαιτίας της συμμετοχής σου σε τηλεοπτικές σειρές και κάποιοι επειδή είσαι και φαίνεσαι ωραίος. Ποια είναι η σχέση σου με όλους αυτούς;
Θα στο πω ωμά. Οτιδήποτε μπορεί να κόψει εισιτήριο είναι καλοδεχούμενο. Από αυτό επιβιώνουμε και εξαιτίας του υπάρχουμε. Όμως δεν αρκεί να γεμίσει το θέατρο, δεν έχω αυτό στο μυαλό μου. Θέλω αυτός που έρχεται να με δει -επειδή είμαι ωραίος ή άσχημος, καλός ή κακός- να έρθει και πάλι. Το στοίχημα και το πιο σπουδαίο έχει να κάνει με το να επιστρέψει ο θεατής επειδή αυτό που του παρουσιάζω – κάθε φορά-είναι εύληπτο, καθαρό και ωραίο. Έχει να κάνει με τις καθαρές προθέσεις.
Ποια είναι η πρόθεση του «Elephant Song»;
Θα ήθελα να φανεί η αισιοδοξία μέσα από την αδυναμία συνεννόησης και επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια.
Τι αγαπάς πολύ σε αυτό έργο; Τη σκηνοθεσία, την κινηματογραφική απόδοση που λέγεται ότι θα έχει, τον ρόλο σου; Τι;
Τη σκηνοθεσία του Αργύρη και της Ελίνας. Δείχνει να έχει μία κατεύθυνση όλο αυτό που συμβαίνει με την ανατροπή που γίνεται στο περιεχόμενο του έργου. Έχουν δουλέψει πολύ με το κείμενο και ψάχνουν κάτι άλλο… κάτι παραπάνω. Επίσης το κινηματογραφικό κομμάτι έχει ενδιαφέρον και αποτελεί μία πρόκληση, αφού δεν είναι εύκολο να αποδοθεί εύκολα. Μπορεί να υπάρξει κινηματογράφος σε μία εσωτερική σκηνή; Σε αυτή την παράσταση θα δοθεί η απάντηση.
Από τις προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει –μέχρι σήμερα- ποια ήταν η μεγαλύτερη;
Όλο αυτό που συμβαίνει είναι μία αέναη πρόκληση. Καλούμαι –κάθε φορά- να εκπλαγώ με τον εαυτό μου και αυτό μπορεί να συμβεί όταν επιτρέψω στους άλλους να τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια μου και να με βγάζουν από τις «ζώνες ασφαλείας». Όταν και αν γίνεται με δημιουργικό τρόπο μπορεί και θα υπάρξει ένα σημαντικό και πολύ όμορφο αποτέλεσμα.
Θα επανέλθω στον υποκειμενικό χαρακτηρισμό του ωραίου. Αυτός φέρει και συνέχεια. Το lifestyle που καλείται ένας καλλιτέχνης να καλλιεργήσει και να υπηρετήσει. Εσύ το κάνεις; Το έχεις κάνει; Έχεις πουλήσει εικόνα και προσωπική ζωή;
Δεν έχω ξεπουλήσει την ζωή μου, δεν έχω βασιστεί σε αυτό για να καταφέρω οτιδήποτε. Άλλο η προσωπική μου ζωή και άλλο η δουλειά μου.. αυτό πίστευα από την αρχή και έτσι πορεύθηκα.
Έχεις δει κάτι στα περιοδικά, έχει γραφτεί κάτι για εσένα, που να σε ενόχλησε;
Όχι. Και αυτό επειδή δεν έδωσα σε κάποιον το δικαίωμα να το κάνει. Έχω υψώσει ένα τείχος και εκεί μέσα έφτιαξα αυτό που είμαι σήμερα. Αυτό που είμαι έχει να κάνει με μία ροή πραγμάτων που απέχει από την εικόνα του lifestyle. Μέχρι σήμερα υπάρχει ένας ρυθμός που με πηγαίνει. Γίνεται κάτι, ακολουθεί κάτι άλλο και με έναν ωραίο τρόπο όλα παίρνουν μορφή.
Πότε έπρεπε να πάρεις μία πολύ σημαντική απόφαση για αυτό που θα γινόσουν; Στάθηκες σε ένα σταυροδρόμι επιλογών;
Δε θυμάμαι… δεν είναι ξεκάθαρο. Αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι η Μαρία, μία κοπέλα που μου έκανε ιδιαίτερα στα μαθηματικά. Όταν με συνάντησε μετά από κάποια χρόνια και ενώ είχα τελειώσει τη σχολή και ξεκίνησα να παίζω, μου είπε «Το έκανες τελικά αυτό που ήθελες». Δε θυμήθηκα ποτέ την κουβέντα μας στην οποία της αποκάλυψα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Εγώ το μπάσκετ αγαπούσα, μπάσκετ έπαιζα και ονειρευόμουν το NBA. Δεν τα κατάφερα. Κάποια στιγμή όμως το έβγαλα από τη ζωή μου, αυτό το τρελό ιδεώδες, και αφιερώθηκα στο θέατρο.
Υπάρχουν στιγμές που ονειρεύεσαι το NBA και θα ήθελες να μην το έχεις εγκαταλείψεις; Ζηλεύεις όταν βλέπεις αγώνες;
Ζηλεύω το αίσθημα του μόχθου στο γήπεδο. Εκεί όπου παλεύεις. Εκεί όπου δίνεις όλη σου τη δύναμη προκειμένου να κερδίσεις και νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση όταν τα καταφέρνεις. Αλλά όχι… δεν θα ήθελα να είμαι μπασκετμπολίστας αν και η μπάλα ήταν ένα μεγάλο όνειρο.
Μεγάλη μάχη για να είσαι καλά έχεις δώσει;
Μάχες δίνεις καθημερινώς. Η ζωή σε δοκιμάζει και σε καλεί να απαντήσεις στο ερώτημα «δες και αυτό, μπορείς να τα καταφέρεις;» Μία σημαντική μάχη ήταν αυτή που έδωσα με το πατρικό στοιχείο. Στάθηκα απέναντι από τον πατέρα μου και κατάφερα να πατήσω γερά στα πόδια μου.
Με τον πατέρα σου, εκεί όπου στάθηκες, είδες τον εαυτό σου να επαναστατεί;
Ποτέ. Ο πατέρας μου ποτέ δεν μου είπε «μην κάνεις αυτό». Κάπως έτσι απέκτησα όρια, τα δικά μου όρια. Αν έμπαινε σε διαδικασία απαγορεύσεων και κόντρας θα το έκανα, θα επαναστατούσα. Σκέψου ότι σε ηλικία 13 ετών πήγαινα από τον Καρέα στη Νέα Σμύρνη για να κάνω προπόνηση. Ποτέ δεν μπήκε μπροστά για να με αποτρέψει από το να το κάνω. Βρέθηκα λοιπόν με μία ευθύνη για αυτό που είμαι. Κάπως έτσι απέκτησα πειθαρχία την οποία έχω μέχρι και σήμερα.
Μετά το σήμερα τι έρχεται;
Θέλω να κάνω μία σκηνοθεσία που είναι όνειρο ετών και μπορεί να υλοποιηθεί το φθινόπωρο. Συζητάω κάποιες δουλειές, κάποιες συνεργασίες που όμως δεν είναι ανακοινώσιμες.
Το «Elephant Song» πώς θα το περιέγραφες με μία λέξη;
«Παίζουμε;»
Κλείνοντας τι θέλεις να πεις για τη συνεργασία σου με τον Αργύρη Πανταζάρα;
Είναι μία εξαιρετική, μία τέλεια, συνεργασία. Ο Αργύρης αγαπάει πάρα πολύ αυτό που κάνει και είναι εμφανές στην πορεία του. Έχει μία τελειομανία και το μόνο που του εύχομαι -επειδή είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και ηθοποιός- αυτή η τελειομανία να μαλακώσει λίγο.
πηγή: tospirto.net
