Δήμος Σκουλάκης: Ενας μεγάλος αντιφατικός

Εκατό περίπου έργα θα φιλοξενηθούν στην αναδρομική έκθεση του Δήμου Σκουλάκη, μια από εκείνες τις εντυπωσιακές αναδρομικές που οργανώνει το Μουσείο Μπενάκη επανασυστήνοντάς μας τους σημαντικότερους ζωγράφους της Ελλάδας. «Δημοσθένης Σκουλάκης: Ενας μεγάλος αντιφατικός» είναι ο τίτλος της, και θα εγκαινιαστεί στις 28 Φεβρουαρίου στο κτίριο της οδού Πειραιώς. Τα έργα έχουν ταξινομηθεί σε σε οκτώ ενότητες που συνθέτουν ένα γεμάτο χρώματα και ιδέες «παραμύθι». Το «παραμύθι» που ακολουθεί τη δημιουργική πορεία του καλλιτέχνη από την πρώιμη περίοδο στα 50’s και τη μαθητεία του στην ΑΣΚΤ και στο Παρίσι, την πολιτική περίοδο της ζωγραφικής του πριν τη δικτατορία και την αυτοεξορία του στην Ευρώπη, μέχρι τη σημαντικότερη περίοδο της δημιουργίας του, η οποία ξεκινάει το 1981 και λήγει το 2014 με το θάνατό του.

Ο Σκουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939, η καταγωγή του όμως ήταν από τα Χανιά. Σπούδασε ζωγραφική με τον Σπύρο Παπαλουκά ενώ μαθήτευσε για ένα μικρό διάστημα και δίπλα στον Φώτη Κόντογλου. Το 1957 ταξίδεψε για πρώτη φορά στο Παρίσι, μια πόλη που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του, ενώ με την επιστροφή του στην Ελλάδα ξεκίνησε συστηματικές σπουδές με τους Πάνο Σαραφιανό και Βρασίδα Βλαχόπουλο. Το 1959 μπήκε στο προκαταρκτικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Γιώργο Μαυροειδη και το 1961 παρακολούθησε τα εργαστήρια της σχολής με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη. Παράλληλα παρακολούθησε και το εργαστήριο σκηνογραφίας -διακοσμητικής του Βασίλη Βασιλειάδη. Τα επόμενα χρόνια έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι, το Λονδίνο και το πρώην Δυτικό Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με τα σύγχρονα εικαστικά ρεύματα. Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1974. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη γελοιογραφία, την εικονογράφηση, τη διαφήμιση και τη σκηνογραφία.

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην Ηρα Παπαποστόλου εξηγώντας τη δική του κοσμοθεωρία περί τέχνης και δημιουργίας: «Η θέση μου είναι η εξής: πρέπει να ξαναδούμε τα εικαστικά πράγματα από την αρχή. Στόχος μου δεν είναι το “χτύπημα” της ζωγραφικής του αιώνα, αλλά η κριτική θεώρηση και αναθεώρηση όλων των στοιχείων που διαστρεβλώθηκαν ή χάθηκαν μέσα στα 80 χρόνια. Πρέπει να ξαναβρούμε τις χαμένες αρχές, τους νόμους και τις αξίες της τέχνης. Και, διαμορφώνοντας μια νέα εικαστική πραγματικότητα, να προχωρήσουμε στο νέο αιώνα χωρίς τις διαστρεβλώσεις του μοντερνισμού, αλλά και μακριά από κάθε πρόθεση ακαδημαϊσμού ή στείρου ρεαλισμού». Η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη θα διαρκέσει ως τις 5 Μαΐου. Την έχει επιμεληθεί η Ελένη Αθανασίου.