Η πρωτοπωριακή συσκευή μπορούσε να αποτυπώσει γρήγορα τις νότες στο χαρτί πενταγράμμου.
Αρχικά είχε 14 πλήκτρα, τα οποία στην πορεία έγιναν 33 μετά τις βελτιώσεις του εφευρέτη της που έκαναν τη γραφομηχανή πολύ πιο εύχρηστη. Η εφεύρεση στη νέα μορφή της κατοχυρώθηκε με νέο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1953.
Τη δεκαετία του ’50 η λιανική της τιμή ήταν 225 δολάρια. Τα μοντέλα εκείνης της περιόδου σήμερα στοιχίζουν πάνω από 6.000 δολάρια.
Ο μηχανισμός των πλήκτρων της μηχανής είναι τοποθετημένος κυκλικά σε ξύλινη βάση και στηρίζεται σε μεταλλικά ελάσματα ανάμεσα στα οποία εισχωρεί το χαρτί στο οποίο γράφονται οι νότες.
Η «μουσική» γραφομηχανή διευκόλυνε τους εκδότες και τους μουσικούς να παράγουν εύκολα αντίγραφα από τις παρτιτούρες των μουσικών έργων σε μεγάλη ποσότητα και με αυξημένη ευκρίνεια.
Παρ’ όλο που ο σκοπός της γραφομηχανής Keaton ήταν να βοηθήσει τους συνθέτες να κερδίσουν χρόνο για τη δημιουργική εργασία τους, είναι αλήθεια ότι η χρήση της παρέμεινε σχετικά περιορισμένη. Οι περισσότεροι συνθέτες δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη συνήθειά τους να γράφουν τις νότες με το χέρι.
Ελάχιστες μουσικές γραφομηχανές διασώζονται σε καλή κατάσταση σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
πηγή: ogdoo.gr
