Η παράξενη και σκοτεινή υπόθεση φόνου που εξελίσσεται στο ακινητοποιημένο εξαιτίας του χιονιά, Οριάν Εξπρές, έμεινε στην ιστορία ως μια από τις κορυφαίες ιστορίες που γέννησε η φαντασία της Άγκαθα Κρίστι. Το έγκλημα στο μυθικό τρένο με προορισμό το Καλέ, αποτέλεσε έναν από τους πιο δύσκολους γρίφους που έλυσε ο Ηρακλής Πουαρό. Ο Βέλγος ντετέκτιβ αναβιώνει φέτος στον κινηματογράφο από τον Κένεθ Μπράνα, ο οποίος τον υποδύεται και ταυτόχρονα σκηνοθετεί την λαβυρινθώδη ιστορία δολοφονίας ενός παράνομου επιχειρηματία, μέσα στο πολυτελές τρένο. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο ή έστω έχουν δει την παλιότερη εκδοχή του Σίντνει Λιούμετ, θα γνωρίζουν ότι μια τέτοια ιστορία προσφέρεται για all-star cast στη διανομή των ρόλων. Ο σκηνοθέτης επιστρατεύει την Πενέλοπε Κρουζ, τον Ουίλεμ Νταφόε, την Τζούντι Ντεντς, τον Τζόνι Ντεπ και την Μισέλ Φάιφερ για να δώσει λάμψη και φωτογένεια στο κομψό μυστήριο που αναπτύσσεται ανάμεσα σους ετερόκλητους χαρακτήρες.

62bAgatha_1.jpg

62bAgatha_2.jpg

Ο Μπράνα δεν επιχειρεί μια ριζοσπαστική διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος και προσεγγίζει παραδοσιακά το υλικό του, απευθυνόμενος (δυστυχώς) στη γενιά που γνώρισε τον Σέρλοκ Χολμς μέσα από τις ταινίες του Γκάι Ρίτσι. Από την προηγούμενη ταινία του άλλωστε, την «Σταχτοπούτα», μας έδειξε τις προθέσεις του να κατασκευάσει την τέλεια οικογενειακή ιστορία, από αυτές που βλέπονται για πολλά χρόνια το μεσημέρι των Χριστουγέννων μετά το φαγητό, δίπλα στο δέντρο με τα δώρα. Ως αποτέλεσμα, το σασπένς δεν χτίζεται πειστικά μέσα στη γενικότερη προσπάθεια για «κλασικά εικονογραφημένα». Η μεγαλομανία και η «Σαιξπηρόπληκτη» (αν μου επιτρέπεται η λέξη) αυταρέσκεια που χαρακτηρίζουν κάθε ερμηνεία της καριέρας του Κένεθ Μπράνα, ευτυχώς παραμερίζονται σχετικά εδώ, αν και η ψωνισμένη πλευρά του (αυτή που τον κάνει αρεστό σε φοιτήτριες δραματικών σχολών) βρίσκει το δρόμο της προς την επιφάνεια, ιδιαίτερα στην τελευταία σκηνή της λύσης του μυστηρίου.

 

πηγή: avopolis.gr