Ο μύθος της Φαίδρας εμπνέει την Μαρίνα Τσβετάγιεβα και τον Νίκο Διαμαντή που σκηνοθετεί το έργο της. Στην δική της εκδοχή, εγκαθιδρύει ένα σπαρακτικό πλέγμα ενοχών, επιθυμίας και διαστροφής ανάμεσα σε τρία πρόσωπα.
Αγνοώντας σχεδόν τον Ιππόλυτο -ο οποίος καθίσταται σχεδόν ένα υποχείριο- επικεντρώνεται στα πρόσωπα της Τροφού, της Φαίδρας και του Θησέα, αναδεικνύοντας τα πολλαπλά κίνητρα και τις επιδιώξεις που κρύβονται πίσω από την ακαταμάχητη ισχύ της σαρκικής σαγήνης πέρα από ηθικούς δεσμούς.
Τα δύο πρόσωπα ,της γυναίκας και του άντρα, σε ένα αδυσώπητο αγώνα επικράτησης.
Η Φαίδρα και η τροφός αντιμετωπίζουν τον Ιππόλυτο και τον Θησέα.
Η παράσταση είναι ένα άγριο και λεπταίσθητο χαϊκού , που συστρέφεται κοιτάζοντας κατάματα τον πυρήνα της αγάπης, του έρωτα και του πόθου, όταν εκείνος στραγγίζεται από την ανάγκη. Διαδραματίζεται μάλιστα πάνω σε ένα κεκλιμένο επίπεδο, πάνω στο οποίο η Φαίδρα μετακινείται αργά και μιλά για τον… έρωτα.
Παραβαίνοντας και διαπερνώντας τα όρια, ο πόθος μετακινεί την ανθρώπινη συνθήκη.
Ένα έργο που διαπραγματεύεται την γυναικεία έξαρση, τους χυμούς και την δύναμη της ζωής, όταν εκείνη, η ζωή, απαιτεί άμεσα την υπέρβαση της απαγόρευσης.
Το έργο της Μαρίνα Τβετάγιεβα «Φαίδρα» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση Χρήστου Χρυσόπουλου, σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια Νίκου Διαμαντή, σκηνικά – κοστούμια Τότας Πρίτσα. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Ιωάννα Μακρή (Φαίδρα – Τροφός), Βαγγέλης Ρόκκος (Ιππόλυτος – Θησέας) και Σταύρος Γιαννακόπουλος (Αγγελιοφόρος – Υπηρέτες)
Σημειώστε πως η μετάφραση του Χρήστου Χρυσόπουλου, διασκευάζει το πρωτότυπο κείμενο για τη σκηνή, εισάγοντας στη δραματουργία δυο πρωτότυπα κείμενα του μεταφραστή, με πρόθεση να μεσολαβηθεί στο ελληνικό κοινό η ποιητική φλέβα που αρδεύει το έργο της Μαρίνας Τσβετάγιεβα.
«Η αγάπη δεν είναι δική μας ενέργεια. Ούτε πάθος. Ούτε επιλογή. Αν εμείς αγαπούσαμε όποιον εμείς θέλαμε, θα ήμασταν οι τελευταίοι παλιάνθρωποι. Εμείς αγαπάμε αυτόν που επιλέγει η αγάπη. Η θελησή της καλεί την επιθυμία μας. Δοσμένο και ξεχασμένο. Ληφθέν και ξεχασμένο. Κανένας δεσμός. Καμία συγγένεια. Αφού αγαπήσω διαχωρίζω τις ευθύνες μου. Αφού αγαπηθώ διαχωρίζω τις ευθύνες μου. Δίχως συνέπειες. Αν υπήρχε εδώ κάποιος να του μιλήσω, τώρα που έμεινα ολομόναχη, ας ήταν οποιοσδήποτε, θα στεκόμουν απέναντί του ασυγκίνητη και θα τον κοιτούσα κατάματα για να του μιλήσω για το χάσιμο που γίνεται στον έρωτα, όταν δεν μπορείς παρά να χαθείς μέσα του, να γίνεις πια όλη εκείνος, ν αφήσεις έξω καθετί δικό σου για να βρεθεί χώρος εντός σου ώστε να χωρέσει εκείνος απαράλλαχτος, να πάρει ό,τι θέλει από αυτά που είσαι, να πετάξει αυτά που δεν θέλει, και να τα αντικαταστήσει με όσα επιθυμεί… Η αγάπη πάντα συναινεί στην απώλεια. Η αγάπη δεν φέρνει αντίσταση καμιά. Η αγάπη δεν διασώζει τίποτα… Αγαπώ και χάνω. Αγαπώ και χάνομαι. Προτού σβήσουν όλα, κρατώ μια αμυδρή εικόνα από εκείνο το πρώτο χάσιμο στη φαντασία του έρωτα. Ούτε καν αυτό… Μόνο το χάσιμο… Αγαπώ και χάνομαι…» από τον επιχρωματισμό του Χρήστου Χρυσόπουλου.
INFO: ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ Χαριλάου Τρικούπη 4 ( πίσω από την Πάντειο )
Τηλέφωνο: 21 0922 9579. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου. Ώρα 8.30. ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΥΡΙΑΚΗ. ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 8.30 ΜΜ. ΔΙΑΡΚΕΙΑ 75’. ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:15 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ / φοιτητικό ΑΜΕΑ, +65
πηγή: tospirto.net
