Οι ταινίες της εβδομάδας με μια ματιά

Δόκτωρ Ύπνος

Θα είχε ενδιαφέρον αν ζούσε σήμερα ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ να μαθαίναμε την άποψη του για τη συνέχεια της «Λάμψης» που γύρισε ο άγνωστος Μάικ Φλάναγκαν («Quija, η πηγή του κακού») με τις ευλογίες του Στίβεν Κινγκ – τι θάψιμο είχε ρίξει ο συγγραφέας στο φιλμ του 1980, χρεώνοντας την «αποτυχία» στο διάσημο σκηνοθέτη που είχε κάνει μια άσχετη (κατά τη γνώμη του) με το βιβλίο του ταινία- ο οποίος έγραψε την πολυπόθητη συνέχεια του εμβληματικού του βιβλίου το 2013 με τον τίτλο «Δόκτωρ Ύπνος».

Το φιλμ δεν είναι άσχημο. Για την ακρίβεια είναι καλύτερο από ότι περιμέναμε. Διαθέτει ρυθμό, συνοχή, έχει ικανούς πρωταγωνιστές (μια χαρά το ταίριασμα των Γιούαν Μακ Γκρέγκορ και Ρεμπέκα Φέργκιουσον) και μια δυνατή ατμόσφαιρα που ενισχύεται από τις διαρκείς αναφορές στο παρελθόν ακόμη κι αν δεν καταφέρνει να διαχειριστεί με το μεγαλειώδη τρόπο που το έπραξε ο Κιούμπρικ μια τόσο βαριά κληρονομιά. Περνάς πάντως θαυμάσια για 2,5 ώρες και δεν καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα.

Δυστυχώς απουσιάζατε

Οι συνεπείς σινεφίλ δεν θα χάσουν το ραντεβού τους με τον τελευταίο υπέρμαχο της εργατικής τάξης. Το «Δυστυχώς απουσιάζατε» του Κεν Λόουτς είναι άλλη μια μικρή ιστορία μεγάλης πνοής κι ακόμη μεγαλύτερων ιδεών που δεν παύει στιγμή να σιγοντάρει τον πρωταγωνιστή του στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης που δίνει μαζί με την οικογένεια του στο σύγχρονο Νιούκασλ κι ενώ η Αγγλία «βράζει» ενόψει Brexit.
Κριτική και αίθουσες προβολής

Κλέφτης αλόγων

Η νέα ταινία του Νορβηγού Χανς Πέτερ Μόλαντ, «Κλέφτης Αλόγων» (αν δεν έχετε δει το «Με σειρά εξαφάνισης» βάλτε το οπωσδήποτε στη λίστα σας) αφορά μια παράλληλη ιστορία ενηλικίωσης και αποχαιρετισμού. Ο 67χρονος ήρωας (ο Στέλαν Σκάρσγκαρντ στο ρόλο) θυμάται το καλοκαίρι της εφηβείας του που τον συγκλόνισε κι ενώ ετοιμάζει μεθοδικά τη δική του «αναχώρηση» βλέπει ότι η ζωή του παίζει ακόμη περίεργα παιχνίδια. Βαρύ κι ασήκωτο αλλά με αυθεντική συγκίνηση και κάποιες υπέροχες λυρικές εικόνες που έχουν ως φόντο το ακαταμάχητο σκανδιναβικό τοπίο.
Κριτική και αίθουσες προβολής

Ποτέ δεν είναι αργά κύριε καθηγητά

Η επανεμφάνιση του Τζόνι Ντεπ στα κινηματογραφικά πράγματα γίνεται με την τρυφερή δραμεντί «Ποτέ δεν είναι αργά κύριε καθηγητά» που παρά το σκληρό θέμα της – ο καθηγητής αγγλικών που μαθαίνει ότι έχει 6 μήνες ζωής αποφασίζει να πραγματοποιήσει εντυπωσιακή «έξοδο»- δεν παύει να είναι χιουμοριστική και κυρίως σεναριακά επαρκής αφού ανατρέπει αρκετά από τα κλισέ που περιμένει να δει κανείς σε ταινία τέτοιας θεματικής.
Κριτική και αίθουσες προβολής

Δύναμη της αλήθειας

Η «Δύναμη της αλήθειας» του Σεργκέι Λόζνιτσα είναι ότι ακριβώς ορέγεται ο σκληροπυρηνικός σινεφίλ: ωμός ρεαλισμός δοσμένος με απαράμιλλη σκηνοθετική βιρτουοζιτέ, καυστικό χιούμορ, πολιτική θέση πάνω σε ένα φλέγον θέμα της εποχής (ο πόλεμος στην Ουκρανία) αλλά η ταινία σε καμία περίπτωση δεν είναι «Πρόσωπο στην ομίχλη».
Κριτική και αίθουσες προβολής

Zombieland- Διπλή βολή

Η ταινία «Zombieland- Διπλή βολή» αποτελεί την συνέχεια της προ δεκαετίας cult επιτυχίας με τους ίδιους ακριβώς υντελεστές.

Οικογένεια Άνταμς

Τέλος η «Οικογένεια Άνταμς» είναι μια ευπρεπής animation διασκευή του περίφημου κόμικ που πρωτοβγήκε στις σελίδες του New Yorker στα τέλη των 30ς, ενώ το «Zombieland- Διπλή βολή» ξαναφέρνει στο ίδιο πλατό τους συντελεστές της προ δεκαετίας και cult πλέον ταινίας.

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Πηγή:  www.monopoli.gr