Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου & «Οι φωνές των ποιητών»

Όταν θέλεις στ’ αλήθεια, να ακουστούν οι φωνές των ποιητών, μετατρέπεις την ηλεκτρική συνοδεία σε ακουστικά όργανα. Τον συνοδεύουν μόνο ένα πιάνο, ένα βιολί και ένα μπάσο. Γιατί αυτά που θέλει να ακουστούν, είναι το παράπονο του Τάσου Λειβαδίτη, τα λόγια του Κώστα Βάρναλη, η οικουμενικότητα του Οδυσσέα Ελύτη, οι εικόνες του Μάνου Ελευθερίου, η ευαισθησία του Κώστα Καρυωτάκη, το κουράγιο του Γιάννη Ρίτσου, οι ιστορίες του Νίκου Καββαδία, τα γράμματα από την φυλακή του Ναζίμ Χικμέτ. Κι όλες αυτές οι μαγικές λέξεις που έγραψαν ο Άλκης Αλκαίος, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Αποστόλης Μπουλασίκης, ο Γιάννης Νεγρεπόντης, είναι λέξεις και ιστορίες που χρειαζόμαστε, όταν όλα γύρω γκριζάρουν και οι άνθρωποι χάνουν την πίστη τους σε αξίες και ιδανικά.

Όταν σε μια χώρα όλα καταρρέουν και οι άνθρωποι γίνονται ψυχροί αριθμοί, τότε τη σημαία της αισιοδοξίας, της ανθρωπιάς και της δύναμης, καλείται να σηκώσει η ποίηση. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου χαμηλώνει την ένταση, για να ακουστεί αυτή η ποίηση, που εκφράζει ό,τι πιο όμορφο και αληθινό βγάζει.

Οι τέσσερις παραστάσεις με τίτλο «Οι φωνές των ποιητών» στο Kremlino του Πειραιά, ξεκινούν το Σάββατο 14 Απριλίου και συνεχίζονται για τρία ακόμη Σάββατα, ως τις 5 Μαΐου. Παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσει κανείς, αφού, όταν οι φωνές διαμαρτυρίας δυναμώνουν, οι φωνές των ποιητών βγαίνουν μπροστά.

Μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου επί σκηνής οι Ανδρέας Αποστόλου στο πιάνο, Βαγγέλης Πατεράκης στο μπάσο και Μαίρη Μπρόζη στο βιολί και στο τραγούδι.