Το τελευταίο διάστημα έχουν καθιερωθεί οι παραστάσεις «χωρίς διάλειμμα». Οι περισσότερες μίκρυναν σε διάρκεια, γεγονός που μετέτρεψαν το διάλειμμα σε κάτι το περιττό. Επιπλέον, λόγω οικονομικής κρίσης, πολλές ήταν οι παραστάσεις, στο παρελθόν, που ανέβαιναν σε θέατρα που δε λειτουργούσαν το μπαρ, γεγονός που έκανε ακόμα πιο περιττή τη διακοπή. Ωστόσο, εκτός από το μπαρ, το διάλειμμα είναι απαραίτητο και για άλλους λόγους.

Το τελευταίο διάστημα, οι παραστάσεις έχουν μεγαλώσει και πάλι σε διάρκεια. Οι περισσότερες εκτείνονται σε περισσότερο από 80 λεπτά, ενώ αρκετές είναι αυτές που ξεπερνούν την 1½ ώρα. Επίσης, όλα σχεδόν τα θέατρα λειτουργούν πλέον πριν και μετά την παράσταση και τα μπαρ τους. Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που δεν γίνεται διάλειμμα; Στον τελευταίο μήνα μου έχει συμβεί να βρίσκομαι σε παράσταση, διάρκειας 100’, στην οποία, μολονότι οι θέσεις ήταν περιμετρικά της σκηνής, νεαρός κύριος αναγκάστηκε να διασχίσει τη σκηνή προκειμένου να βγει και να την ξαναδιασχίσει, λίγο αργότερα, για να επιστρέψει στη θέση του. Επίσης, έχω πάει σε παράσταση διάρκειας 110’, όπου κάποιος από την παρέα μου, ήθελε να πάρει λίγο νερό, αλλά, αλλοίμονο… αναγκάστηκε να ξεροκαταπίνει το σάλιο του, αφού δεν έγινε ποτέ διάλειμμα για να πιει μια γουλιά νερό! Την περασμένη μόλις εβδομάδα, τέλος, βρέθηκα σε παράσταση διάρκειας 125’ (δηλαδή, 2 ώρες και 5’ λεπτά!), την οποία παρακολουθήσαμε …απνευστί.

Το διάλειμμα είναι απαραίτητο στο θέατρο. Όχι μόνον επειδή μπορεί κάποιος θεατής να έχει πιαστεί 100’ ή 120’ στη θέση του, αλλά και επειδή ενδέχεται να θέλει να επισκεφθεί την τουαλέτα ή να αγοράσει ένα νερό. Η απεμπόληση του διαλείμματος μου φαίνεται σαν δοκιμασία για τον θεατή. Όταν είναι σύντομης διάρκειας η παράστασης, κατανοώ το ενδιαφέρον του θιάσου και του σκηνοθέτη να μην χαθεί ο ειρμός του θεατή και να μην καταλυθεί η θεατρική μαγεία. Όταν όμως πρόκειται για παράσταση που ξεπερνάει την 1½  ώρα, τότε αυτό, εκτός από απάνθρωπο, καταλήγει να είναι και κακό marketing. Σε μια περίοδο στην οποία τα θέατρα γεμίζουν ασφυκτικά από κόσμο, ανεβαίνουν από ενδιαφέρουσες έως αριστουργηματικές δουλειές και οι περισσότερες σκηνές φροντίζουν να έχουν ένα καλαίσθητο φουαγιέ με καλό μπαρ, πραγματικά μου φαίνεται αδιανόητο ότι δεν γίνεται διάλειμμα στο ενδιάμεσο.

Μήπως θα πρέπει να υιοθετηθεί και πάλι το εξορισμένο, από τη θεατρική ζωή μας, διάλειμμα;

Τόνια Τσαμούρη

πηγή: tospirto.net