1.”Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη”

Το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη

Μια πρωτότυπη ιστορία για άφθονο γέλιο!

εξώφυλλο βιβλίου, Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη

Λίγα είναι τα βιβλία που μας έχουν κάνει να γελάσουμε με την καρδιά μας. Κι όταν τα διαβάζουμε, θέλουμε να τα διαδίδουμε σε φίλους και γνωστούς.

Ένα ιδιόρρυθμο, ξεχασμένο χωριό

Η ιστορία εκτυλίσσεται στον Πετρόκαμπο. Εκεί που δεν θα δεις βουνά, θάλασσες ή δάση. Αντίθετα, θα βρεις άφθονες πέτρες και σκορπιούς. Ο Πατρόκαμπος ήταν ανέκαθεν ένα μέρος προβληματικό, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια σε οδηγούσε στην απελπισία.

Το άγονο και αφιλόξενο χωριό έχει μια ευκαιρία…

Ο πρωταγωνιστής Πέτρος Μακκαβαίος προτιμά, από έναν ιδιότυπα ρομαντικό μαζοχισμό, να ζει σε αυτό το χωριό με τη γάτα του Πετρούλα και μια ξεχασμένη παιδική αγάπη για συντροφιά και να παρακολουθεί την παρακμή του. Μέχρι που βγήκε από τη μιζέρια του όταν έλαβε ένα γράμμα.

Ένας ξεχασμένος για δεκαετίες ξάδερφος στέλνει την επιστολή του προς τον Πέτρο Μακκαβαίο, ανακοινώνοντας εν ολίγοις πως αφήνει την αμύθητη περιουσία του στο χωριό. Ασφαλώς, στην επιστολή αναφέρονται λεπτομερώς οι όροι και οι προϋποθέσεις που τίθενται και θα πρέπει όλοι να συμφωνήσουν αν θέλουν το χωριό τους να λάμψει, να πάρει μια ανάσα και οι κάτοικοι να ξαναγεννηθούν.

Ο αποστολέας, ένας αστέρας ερωτικών ταινιών

Ο αποστολέας, Απόστολος Μπούγας έχει πίσω του μια τεράστια καριέρα διεθνούς βεληνεκούς ως σταρ ερωτικών ταινιών. Η καριέρα του ξεκίνησε από τη Γερμανία που μετανάστευσε σε μικρή ηλικία. Του μακαρίτη πλέον, τα περιουσιακά του τα διαχειρίζονται δικηγόροι και μέτοχοι, δικαιούχοι στα ποσοστά των ταινιών αλλά και των σχετικών προϊόντων που συνδέονται άμεσα με το ερωτικό ήθος που περιβάλλει τη σταδιοδρομία του.

Οι όροι και το παράξενο μουσείο

Τι είναι αυτό που ζητάει ο Απόστολος Μπούγας από τους κατοίκους του χωριού; Ένα μουσείο διαφορετικό από τα άλλα. Ένα μουσείο αφιερωμένο στον πορνοστάρ με κεντρικό έκθεμα το υπερμέγεθες μόριο που τον έκανε διάσημο αλλά και ένα κέντρο ιατρικό στη μνήμη της μάνας του, η οποία υπήρξε η μαμή του χωριού, αν και ποτέ δεν της αναγνωρίστηκε η προσφορά της όπως άξιζε.

Οι κάτοικοι και οι αποφάσεις

Οι ιδιόρρυθμοι κάτοικοι δεν μπορούν να παραβλέψουν τα πολλαπλά οφέλη για το χωριό. Το χρήμα θα ρέει άφθονο και τα συμφέροντα είναι πολλά.

Φυσικά τα αισθήματα των κατοίκων και η ιδιομορφία του αφιλόξενου τοπίου που περιβάλλει τον Πετρόκαμπο, θα δοκιμαστούν πολλαπλώς μέσα από δραματικά ευτράπελες καταστάσεις όχι και τόσο ασυνήθιστες στην ελληνική επικράτεια.

Ωστόσο το δικαίωμα στο όνειρο απαλύνει τη δημιουργική σκοπιμότητα κι όταν το όνειρο μπορεί και ταξιδεύει ως τη μυθική Σανγκάη τότε μπορούμε να μιλάμε για μια υπέρβαση πέρα από τις μικροσυμβάσεις των ταπεινών και καταφρονεμένων.

2. “Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου”

Το πρώτο μυθιστόρημα της Δήμητρας Παπαδοπούλου

Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου

“Σε μια γειτονιά των Εξαρχείων, εμείς, ανέμελοι φοιτητές στον απόηχο του Μάη του ’68, ανοίγαμε φιλοσοφικές συζητήσεις, πέφταμε σε τοίχους, βγαίναμε σε ξέφωτα. Εξερευνούσαμε τη ζωή, γευόμασταν, παρασυρμένοι απ’ τις ορμόνες μας, την αγάπη σαν λουλούδια της άνοιξης.

Η ηλικία μας τέτοια που έψαχνε τον έρωτα σαν τη μεγάλη επανάσταση της δική μας ύπαρξης, κι εγώ, παρότι ήξερα από βάσανα, ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά τον Βασίλη, φοιτητή της Νομικής, που στο μάτι του σιγόβραζε ένας εκρηκτικός μηχανισμός.

Τον Βασίλη τον λαχτάρησα με το καλημέρα κι έμελλε μαζί του αυτό το βαθιά αχάιδευτο που ένιωθα μέσα μου να απαιτήσει προσοχή και τρυφερότητα.

Αλλά όπως σε όλα τα παιχνίδια, το μόνο που απομένει είναι οι μεγάλες ψευδαισθήσεις. Πλάι του έμαθα τι σημαίνει ξόδεμα, καψούρα, μοιραστήκαμε την αθωότητα των νιάτων μας και τις κοινωνικές πιέσεις, αλλά και τις απαιτήσεις των γονιών μας. Μακριά του έμαθα πόσο αμείλικτα μας προσπερνά ο χρόνος κι ότι φεγγάρια κι ηλιοβασιλέματα καταλήγουνε πληγή, χωρίς το αντικείμενο του πόθου σου.

Είδα τον εαυτό μου να μεγαλώνει, να εκπληρώνει όνειρα που κορίτσι ακόμη όταν ήμουν τα απωθούσα, να γλυκαίνω εκεί που κάποτε αντιδρούσα. Είδα την εποχή μου να αλλάζει και να παρακμάζει σε μια εποχή που απώθησε την επαφή και το συναίσθημα.

 Το βίωμα της ηρωίδας αυτού του βιβλίου δεν είναι αυτοβιογραφικό. Περιλαμβάνεται μέσα η συνισταμένη του ψυχισμού πολλών ατόμων της εποχής εκείνης και περιοχής. Ίσως και πολλών πιτσιρικάδων σε διάφορες γωνιές του κόσμου και του χρόνου…

Σε αυτό το βιβλίο εντέλει εγώ δεν είμαι εγώ, αλλά όλα τα ταλαιπωρημένα πρόσωπα μιας γενιάς σε αναζήτηση της προσωπικής υπαρξιακής ταυτότητας και στο χάσιμο του πιο μεγάλου αληθινού ψέματος. Του Έρωτα”.


Συντονίσου στον Μέντα 88, συμπλήρωσε mail και ονοματεπώνυμο στην παρακάτω φόρμα συμμετοχής και μπες στην κλήρωση για  τα δύο βιβλία.

Ένας τυχερός ακροατής κάθε μέρα

Οι νικητές θα ενημερώνονται με mail