H Ellen Johnson Sirleaf στέλνει ανοιχτή επιστολή για τη μάχη κατά του κορωνοϊού
H Ellen Johnson Sirleaf, που πέρασε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα εκλεγμένη πρόεδρος της Αφρικής, ηγήθηκε στη Λιβερία για 12 χρόνια, μεταξύ άλλων και κατά τη διάρκεια της επιδημίας Έμπολα από το 2014 έως το 2016.
Το BBC ζήτησε από την Sirleaf να τοποθετηθεί σχετικά με την τρέχουσα κρίση του κοροναϊού και να στείλει το δικό της μήνυμα στον κόσμο:
«Αγαπητοί συμπολίτες του κόσμου,
Στις 19 Οκτωβρίου 2014, στην κορύφωση της θανατηφόρας επιδημίας Έμπολα στη Δυτική Αφρική, όταν 2.000 οι πολίτες μου είχαν ήδη χαθεί και τα κρούσματα αυξανόταν εκθετικά, έγραψα μια επιστολή προς τον κόσμο ζητώντας την κινητοποίηση του προσωπικού και των πόρων.
Ζήτησα παγκόσμια ενότητα για να αποφευχθεί αυτό που φοβόμασταν ότι θα ήταν μια παγκόσμια πανδημία. Σήμερα, επωφελούμαι της ευκαιρίας για να εκφραστώ με ένα μήνυμα αλληλεγγύης. Σχεδόν έξι χρόνια πριν, εξήγησα πώς η οικονομία της Λιβερίας και το εύθραυστο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης την καθιστούσαν ευάλωτη στην ταχεία εξάπλωση ασθενειών και ισχυρίστηκα ότι ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος θα ανταποκριθεί στην τοπική κρίση στη Δυτική Αφρική θα ορίσει τη συλλογική ασφάλεια της υγείας.
Υποστήριξα ότι μια ανεξέλεγκτη μόλυνση, ανεξάρτητα από το πού στον κόσμο και ανεξάρτητα από το πόσο τοπική θα ήταν, αποτελούσε απειλή για όλη την ανθρωπότητα. Ο κόσμος απάντησε θετικά. Και το έκανε τόσο τολμηρά.
Ακολούθησε η μαζική κινητοποίηση των πόρων υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και των ΗΠΑ. Το νικήσαμε μαζί. Ως αποτέλεσμα, σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικά πειραματικά εμβόλια και αντιιικά, χάρη στη συνεργασία των καλύτερων επιστημονικών μυαλών σε όλο τον κόσμο.
Ενόψει της πανδημίας του κορωνοϊού, κάνω μια παρόμοια έκκληση προς τους συναδέλφους μου παγκοσμίως. Το κάνω αυτό με την έντονη συνειδητοποίηση ότι ενώ τα αφρικανικά έθνη έχουν μέχρι στιγμής αποφύγει τα χειρότερα, είναι μόνο θέμα χρόνου μέχρι ο κορωνοϊός να κτυπήσει την ήπειρο που είναι ελάχιστα προετοιμασμένη για την καταπολέμησή της.
Πρέπει να ενεργήσουμε για να επιβραδύνουμε, να σπάσουμε την αλυσίδα μετάδοσης και να ισοπεδώσουμε την καμπύλη. Τα μαθήματα που πήρε η Λιβερία από την κρίση Έμπολα μπορούν να εφαρμοστούν στην εξάπλωση του κοροναϊού Είναι σαφές ότι σημειώθηκαν καθυστερήσεις στην αρχική απάντηση στον ιό, από την Ασία στην Ευρώπη, στην Αμερική.
Χάσαμε τα σημάδια και χάθηκε χρόνος. Οι πληροφορίες ήταν κρυμμένες και χειραγωγούνταν. Η εμπιστοσύνη διαλύθηκε. Ο φόβος οδήγησε τους ανθρώπους να τρέξουν, να κρυφτούν, να προστατεύσουν όσα είχαν, όταν η μόνη λύση είναι και παραμένει βασισμένη στην κοινότητα. Το γνωρίζω καλά αυτό. Έκανα όλα αυτά τα λάθη το 2014, όπως έγινε και με την ανταπόκριση στον κόσμο. Αλλά εμείς διορθωθήκαμε και το κάναμε μαζί.
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία καθώς τα σύνορα κλείνουν σε όλο τον κόσμο για να επιβραδύνουν το ρυθμό μετάδοσης. Κάθε άτομο, σε κάθε έθνος, πρέπει να κάνει το καθήκον του. Αυτή η συνειδητοποίηση οδήγησε στο σημείο καμπής του ελέγχου της νόσου στη Δυτική Αφρική. Ας μην δούμε το λάθος σημάδι από αυτό.
Δεν σημαίνει ότι είμαστε μόνοι μας, κάθε χώρα για τον εαυτό της. Αντίθετα, είναι το σημάδι μιας κοινοτικής απάντησης, ότι τα εμπόδια στα σύνορα κάνουν τη διαφορά. Παρατηρώντας από το σπίτι μου στη Μονρόβια, αυτό που με ενθαρρύνει σήμερα σήμερα είναι το πόσο ανοιχτή είναι η εμπειρογνωμοσυνη και το γεγονός ότι η γνώση, η επιστημονική ανακάλυψη, ο εξοπλισμός, τα φάρμακα και το προσωπικό μοιράζονται.
Αυτό συμβαίνει τόσο μέσα στα έθνη, όσο και πέρα από διεθνή σύνορα. Μια αναπόφευκτη, αν και καθυστερημένη αντίδραση, ότι κάθε άτομο, σε κάθε έθνος, πρέπει να κάνει το καθήκον του. Αυτή η συνειδητοποίηση οδήγησε στο σημείο καμπής του ελέγχου των ασθενειών στη Δυτική Αφρική. Στη Λιβερία, βγήκαμε ανθεκτικοί στην επιδημία Έμπολα και ισχυρότεροι ως κοινωνία, με πρωτόκολλα υγείας που μας επιτρέπουν να διαχειριστούμε τη νόσο Covid-19.
Πιστεύω θερμά ότι αυτή είναι η πορεία την οποία όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε. Έχω πλήρη πίστη στο αμείλικτο πνεύμα του ατόμου, μια πεποίθηση ότι οι ηγέτες αναδύονται σε περιόδους κρίσης σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας και ότι οι θρησκευτικές και κοινοτικές μας διαφορές είναι μικρές σε σύγκριση με τη συλλογική πίστη μας στη δύναμη της προσευχής και στο θεό.
Καθώς όλοι θα υπομένουμε για τις εβδομάδες προσεύχομαι για την υγεία και την ευημερία των παγκόσμιων πολιτών και ζητώ από όλους να θυμούνται ότι η ανθρωπότητα μας βασίζεται τώρα στην ουσιαστική αλήθεια ότι μια καλή ζωή, είναι μια ζωή που προσφέρει βοήθεια στους άλλους».
Πηγή: www.lifo.gr
