Οι γυναίκες ντύνουν το θέατρο

Στις αρχές του 21^ου αιώνα, η θεατρική ενδυματολογία στη χώρα μας δείχνει να αφήνει διαρκώς και περισσότερο χώρο στις γυναίκες επαγγελματίες. Τα θεατρικά κοστούμια σχεδιάζονται από ολοένα και περισσότερες γυναίκες, οι οποίες φέρνουν επί σκηνής τις ιδέες τους για πρωτότυπους χρωματικούς συνδυασμούς και άνετες, αλλά και λειτουργικές φόρμες στις παραστάσεις που ανεβαίνουν στα θέατρα της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης.

Κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Εθνικού Θεάτρου, την περίοδο του μεσοπολέμου, μοδίστρες δούλευαν πυρετωδώς στα εργαστήρια του θεάτρου. Όλα τα κοστούμια ράβονταν στο χέρι και ήταν σχεδιασμένα από τον Αντώνη Φωκά, αποκλειστικό συνεργάτη-ενδυματολόγο της πρώτης και μοναδικής τότε κρατικής σκηνής. Λίγο αργότερα, άρχισε να συνεργάζεται με την πρώτη σκηνή της χώρας και ο Κλεόβουλος Κλώνης. Σταδιακά, μέσα στις επόμενες δεκαετίες, και μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισαν να εμφανίζονται και άλλοι ενδυματολόγοι, αρκετοί από τους οποίους ήταν ήδη γνωστοί και καταξιωμένοι ζωγράφοι ή αρχιτέκτονες, όπως οι Γιώργος Τσαρούχης, Γιώργος Βακαλό, Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Στεφανέλλης, Σάββας Χαρατσίδης και πολλοί άλλοι.

Το μεγαλύτερο άνοιγμα, σε νέα θεατρικά σχήματα και συνεργάτες, έγινε κατά τη δεκαετία του 1970 φέρνοντας στο προσκήνιο τη δουλειά νέων, τότε, ενδυματολόγων, όπως οι Διονύσης Φωτόπουλος, Βασίλης Φωτόπουλος, Γιώργος Πάτσας, Απόστολος Βέττας, Δαμιανός Ζαρίφης, Γιάννης Μετζικώφ κ.α., οι οποίοι έφεραν φρέσκες ιδέες στις σκηνές της χώρας. Την ίδια περίοδο αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες γυναίκες ενδυματολόγοι, με πιο γνωστές τις Ιωάννα Παπαντωνίου, Ντένη Βαχλιώτη, Λαλούλα Χρυσικοπούλου, Ρένα Γεωργιάδου και Λίζα Ζαΐμη.

Στα χρόνια που ακολουθούν, οι θίασοι πολλαπλασιάζονται και οι γυναίκες που ασχολούνται με την ενδυματολογία αυξάνονται διαρκώς. Η παρουσία τους σηματοδοτεί την εισαγωγή νέας φόρμας και νέων χρωματικών συνδυασμών στα θεατρικά κοστούμια. Ταυτόχρονα, προλειαίνεται το έδαφος προκειμένου να οδηγηθούμε στον νέο αιώνα. Από το 2000 και έπειτα, η ενδυματολογία δείχνει πλέον να γυναικοκρατείται.
Γυναίκες με καινούριες ιδέες, ενδιαφέρουσα άποψη, σπουδές πάνω στην ενδυματολογία και προσλαμβάνουσες από την Ελλάδα και το εξωτερικό φέρνουν νέα πνοή στο χώρο του θεατρικού κοστουμιού. Μερικές από τις πιο γνωστές ενδυματολόγους, που εκπροσωπούνται με δουλειές τους στο φετινό θεατρικό σανίδι είναι οι, Έρση Δρίνη (Frozen-Θέατρο Από Μηχανής), Αναστασία Αρσένη (Οι Γυναίκες του Παπαδιαμάντη– Θέατρο Χώρα), Κλαιρ Μπρέισγουελ (Φαρενάιτ 451-Θέατρο Πόρτα & Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα– Θ. Τζένη Καρέζη), Εύα Νάθενα (επιμελήθηκε το αφιέρωμα στον Μ. Ελευθερίου-Μέγαρο Μουσικής), Άννα Μαχαιριανάκη (Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν– Θέατρο Θησείον), Έλλη Παπαγεωργακοπούλου (Το σκλαβί-Θέατρο Πόρτα), Άλκηστις Μάμαλη (Το Σώσε-Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών), Δουλαδήρη Ηλένια (Ερωτευμένος Σαίξπηρ –Θέατρο του Ελληνικού Κόσμου και Ντα– Βασιλικό Θέατρο του ΚΘΒΕ), Ιωάννα Τσάμη (Γυάλινος Κόσμος– Θέατρο Οδού Κυκλάδων και Παλιοί καιροί– Θέατρο του Νέου Κόσμου), Μαρία Κοντοδήμα (Βυσσινόκηπος – Θέατρο Δ. Χορν), Παναγιώτα Κοκκορού (Ματίλντα– Ακροπόλ), αλλά και η Ντένη Βαχλιώτη (Μάγισσες της Σμύρνης – Θέατρο Παλλάς) κ.α. Είναι πολλές ακόμα, οι κυρίες που ασχολούνται με το θεατρικό κοστούμι, όλες ικανές, ευφάνταστες και δημιουργικές. Εν κατακλείδι, η δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα κλείνει με τις γυναίκες ενδυματολόγους να θέλουν, αλλά και να μπορούν να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο στην αισθητική του ελληνικού θεάτρου.