Ένας λόγος για να μείνει κάποιος θεατρόφιλος τον Ιούλιο στην Αθήνα είναι τα αξιόλογα θεατρικά έργα που θα φιλοξενήσει το Φεστιβάλ Αθηνών τα οποία φέρουν τις υπογραφές σημαντικών σκηνοθετών με ισχυρές διαπιστεύσεις του παρελθόντος.
Από το σύνολο των δέκα παραγωγών οι δύο έρχονται από το εξωτερικό. Η πρώτη είναι η πολυαναμενόμενη “We Are Leaving” του Βαρλικόφσκι, και η δεύτερη η παράσταση των δύο αδερφών που έχουν τη διεύθυνση του Mapa Teatrο που θα μας παρουσιάσουν τη δική τους εκδοχή της κολομβιανής επανάστασης.
Τις υπόλοιπες ελληνικές οκτώ παραγωγές εμπνεύστηκαν και σκηνοθετούν: Elephas tiliensis / Δημήτρης Αγαρτζίδης – Δέσποινα Αναστάσογλου, Μάρθα Μπουζιούρη – θεάτρο ντοκιμαντέρ-, Ελίζα Σόρογκα -σύνθεση κινηματογραφικής και σκηνικής αφήγησης, το επιτυχημένο δίδυμο Ανέστης Αζάς – Πρόδρομος Τσινικόρης, οι Blindspot blindspot theatre group – Μιχάλης Κωνσταντάτος και η Άντζελα Μπρούσκου που διασκευάζει και σκηνοθετεί το κινηματογραφικό έργο «Άγγελος εξολοθρευτής» του Λουίς Μπουνιουέλ.
Στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα ανέβουν: Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή που συν-σκηνοθετούν οι Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας, καθώς και η περσινή επιτυχημένη παράσταση του ΘΟΚ, -παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2017- «Πέρσες» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη.
Οι παραστάσεις αναλυτικά:
1η – 3 Ιουλίου, (Πειραιώς 260 – Χώρος Η)
Οδυσσέας του Τζαίημς Τζόυς
Ένα ορατόριο, ωδή στην καθημερινότητα, επεισόδια 11 & 18
Η παράσταση των Elephas tiliensis / Δημήτρης Αγαρτζίδης – Δέσποινα Αναστάσογλου βασίζεται στα κεφάλαια «Ναυσικά» και «Πηνελόπη» του κορυφαίου έργου του Τζόυς και δημιουργεί ένα ορατόριο για έναν άντρα τραγουδιστή-ίνδαλμα, μια γυναίκα ηθοποιό-πριμαντόνα, έναν σέξι χορό γυναικών (Σειρήνες). Θα συνοδεύεται με ζωντανή μουσική και πρωταγωνιστή τον μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή Παύλο Παυλίδη, στο ρόλο του Οδυσσέα / Λεοπόλδου Μπλουμ.
Ο σκηνοθέτης επισημαίνει για το εγχείρημά του: «Η παράσταση είναι μια φιλοσοφική stand up comedy, με λεξιλόγιο δανεισμένο από παρακαταθήκες της σύγχρονης ιστορίας και λογοτεχνίας. Το σκοτεινό και παιγνιώδες της μουσικής των λάμδα δημιουργεί το περιβάλλον στο οποίο στέκεται και βρίσκει τον χώρο της η μουσικότητα του κειμένου και το βαθύ χιούμορ των Μπλουμ».
Οι Εlephas Τiliensis ιδρύθηκαν το 2013 από τον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου και από τότε διακρίνονται στη μεταφορά λογοτεχνικών έργων στη θεατρική σκηνή.
Συντελεστές:
Απόδοση – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου
Μουσική: λάμδα
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Κίνηση: Μπέτυ Δραμισιώτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδριάννα Χαλκίδη
Εκτέλεση παραγωγής: Άννα Γκόμεζ
Παίζουν: Παύλος Παυλίδης (Οδυσσέας / Λεοπόλδος Μπλουμ), Μαρία Σκουλά (Πηνελόπη / Μόλλυ Μπλουμ), Βίκυ Κατσίκα, Μαρία Μοσχούρη, Τατιάνα Άννα Πίττα (Σειρήνες), Ελένη Ποζατζίδου (Μίλλυ Μπλουμ)
Μουσικοί επί σκηνής: Θοδωρής Σοφόπουλος (τύμπανα, κρουστά), Χάρης Παρασκευάς (τύμπανα, bass synthesizer), Παντελής Νικηφόρος (ηλεκτρική κιθάρα), Κώστας Κωστίδης (synthesizer).
1η Ιουλίου
Πέρσες του Αισχύλου
Η παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2017, έρχεται φέτος στο Ηρώδειο. Με πλειάδα σπουδαίων Ελλαδιτών και Κυπρίων ηθοποιών, ο νεότατος σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης, που έχει διακριθεί για τις εκρηκτικές παραστάσεις του τα τελευταία χρόνια, προτείνει μια ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης, αναζητώντας μια θεμελιώδη απλότητα, που αναδεικνύει τις εσωτερικές δονήσεις του αρχαίου δράματος.
Ερμηνεύουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Άτοσσα), Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης)
Συντελεστές:
Μετάφραση: Παναγιώτης Μουλλάς
Σκηνοθεσία – μουσική δραματουργία: Άρης Μπινιάρης
Μετρική διδασκαλία: Θεόδωρος Στεφανόπουλος
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Λουκά
Κοστούμια: Ελένη Τζιρκαλλή
Κινησιολογία: Λία Χαράκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Γεώργιος Κουκουμάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Χειμωνάς
Χορός: Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής
4 – 6 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Ε)
Αμάρυνθος
Η εμπνεύστρια της παράστασης Μάρθα Μπουζιούρη εστιάζει τη σκηνοθετική δουλειά της στη φόρμα του θεάτρου ντοκιμαντέρ, με άξονα την εθνογραφική έρευνα, την οποία εμπλουτίζει με πολυμεσικά στοιχεία και παράλληλες δράσεις διαλόγου. Βασίζεται σε εθνογραφική έρευνα πάνω σ’ ένα περιστατικό που συνέβη πριν από μερικά χρόνια στην ελληνική επαρχία, στην περιοχή της Αμαρύνθου.
Η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει τους μηχανισμούς κατασκευής της αλήθειας και απόδοσης δικαιοσύνης. Παράλληλα, διερευνά τους λόγους και τους τρόπους με τους οποίους τα ΜΜΕ και η τοπική κοινωνία στάθηκαν απέναντι στην καταγγελία ενός βιασμού, εξετάζοντας το ρόλο που έπαιξε το φύλο, η καταγωγή και η κοινωνική τάξη της καταγγέλουσας.
Συντελεστές:
Δραματουργία – σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη
Σύμβουλος έρευνας: Αθηνά Αθανασίου
Συνεργασία στην έρευνα: Ομάδα φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου
Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου
Βίντεο – φωτογραφίες: Δημήτρης Μιχαλάκης
Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Κωνσταντινίδης Παίζουν: Πολύδωρος Βογιατζής, Θεανώ Μεταξά
5 – 7 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Δ)
Ο αποχαιρετισμός (Κολομβία, 2017)
Mapa Teatro
Παράσταση που συνδυάζει θέατρο, εγκατάσταση και οπτικουαστικά υλικά. Ο αποχαιρετισμός είναι το τελευταίο μέρος του τρίπτυχου «Ανατομία της βίας στην Κολομβία», το οποίο εξετάζει τις διάφορες πτυχές της βίας στη συγκεκριμένη χώρα. Η Heidi Abderhalden και ο αδελφός της, Rolf, που διευθύνουν το Mapa Teatro, παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή για το φάντασμα της κολομβιανής επανάστασης, σ’ ένα σκηνικό που παραπέμπει σε τροπικό δάσος.
Στα τέλη του 2016 υπογράφεται ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Κολομβίας και της παλαιότερης ενεργής επαναστατικής οργάνωσης της Ν. Αμερικής, των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC), βάζοντας τέλος σε 52 χρόνια εμφύλιας διαμάχης. Ξαφνικά, τα στρατόπεδα των ανταρτών ανοίγουν για δημοσιογράφους από ολόκληρο τον κόσμο και μετατρέπονται σε εθνογραφικά μουσεία. Τα εμβλήματα και οι πρακτικές μιας επανάστασης που απέτυχε εκτίθενται στο κοινό. Μετά από μισό αιώνα πολέμου, η υπογραφή της ειρήνης σηματοδοτεί το τέλος μιας ουτοπίας, τον αποχαιρετισμό στο παλαιότερο επαναστατικό όνειρο της Λατινικής Αμερικής.
Συντελεστές:
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden
Δραματουργία: Mapa Teatro, με τη συμμετοχή των Martha Ruíz, Matthias Pees, Laymert García Dos Santos, Jean Tible, Giulia Palladini
Μουσική – ήχος: Juan Ernesto Díaz
Σκηνικά: Pierre Henri Magnin
Φωτισμός – τεχνική διεύθυνση: Jean François Dubois
Κοστούμια: Elizabeth Abderhalden
Μάσκες: Christian Probst, Juan Alberto Orrego
Live video: Ximena Vargas
Σκηνική διεύθυνση: José Ignacio Rincon
Παίζουν: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden, Agnes Brekke, Julián Díaz, Andrés Castañeda, Miguel Molina, Santiago Sepúlveda • Παραγωγή: Mapa Teatro, Ximena Vargas, José Ignacio Rincon – Les Indépendances, Camille Barnaud • Συμπαραγωγή: Théâtre de la Ville – Paris με το Festival d’Automne à Paris, Théâtre Vidy-Lausanne, Festival Sens Interdits, La rose des vents, Next Festival Mousonturm
7 – 9 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Β)
Ρίζες
Η δουλειά της Ελίζας Σόρογκα, με διεθνή παρουσία στον χώρο των παραστατικών τεχνών, εστιάζει στις αναπαραστάσεις του «ανοίκειου» και στη μετουσίωση της καθημερινής ζωής σε παραστατική τέχνη.
Οι Ρίζες είναι μια παράσταση που συνθέτει την κινηματογραφική με τη σκηνική αφήγηση. Το πρώτο σκέλος αποτελείται από ένα ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την καθημερινότητα ηλικιωμένων γυναικών που ζουν μόνες σε απομονωμένα χωριά της Ηπείρου.
Με σκηνοθετική προσέγγιση επηρεασμένη από τον Ιαπωνικής καταγωγής χορό Butoh που ορίζει και τους ρυθμούς του μοντάζ, αποτελεί μια άχρωνη φιλμικά προσέγγιση με άξονα τη μεταφυσική της γυναικείας ύπαρξης αναδυόμενη μέσα από την ερημιά του άγριου τοπίου. Οι γυναίκες, έχοντας μια ιδιόμορφη σχέση με τον χρόνο, αφηγούνται «εσωτερικούς διαλόγους» και ιστορίες από το παρελθόν, στιχάκια καρδιάς και τραγούδια που αγάπησαν. Αποτελούν τους τελευταίους εν ζωή φορείς μνήμης των τόπων αυτών. Το ντοκιμαντέρ αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Αίγλη Δράκου.
Στο δεύτερο σκέλος, έρχονται επί σκηνής γυναίκες τριών γενεών συνδεδεμένες με το τραγούδι – ο πολυφωνικός όμιλος «Κυράδες της Άνω Δερόπολης», οι γυναίκες του πολυφωνικού συνόλου «Χαονία» μαζί με δύο από τις «Ισοκράτισσες» – και μοιράζονται με το κοινό προσωπικές ιστορίες που μετουσιώνονται σταδιακά σε πολυφωνικό τραγούδι με τη μουσική διεύθυνση του βραβευμένου για την προβολή και τη διάδοση του Ηπειρώτικου Πολυφωνικού τραγουδιού, Αλέξανδρου Λαμπρίδη, «κυρατζή» του Πολυφωνικού Καραβανιού. Η παράσταση ξετυλίγει βιωματικές ιστορίες γυναικών διακρίνοντας την κάθε προσωπικότητα για την μοναδικότητά της, ενώ όλες μαζί συνθέτουν ένα διαχρονικό ηχητικό ψηφιδωτό μαρτυριών.
Το ντοκιμαντέρ & Περφόρμανς Ρίζες της Ελίζας Σόρογκα φιλοδοξεί να τελέσει έναν ύμνο στην εσωτερική γυναικεία δύναμη μέσα από ένα πρωτόγνωρο, ιδιαίτερο κράμα παραδοσιακών και αβανγκάρντ στοιχείων.
Περφόρμανς
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Παραγωγή: Ελίζα Σόρογκα
Μουσική διεύθυνση: Αλέξανδρος Λαμπρίδης
Σχεδιασμός φωτισμού: Ελευθερία Ντεκώ
Σκηνογραφία – Ενδυματολογική επιμέλεια: Εύα Γουλάκου
Casting: Αλέξανδρος Λαμπρίδης
Σχεδιασμός ήχου – Σύνθεση: Δημήτρης Μυγιάκης
Επιμέλεια ήχου: Γιώργος Κατσιάνος
Βοηθός σκηνογράφου: Ιωάννα Παπαδογιάννη
Κατασκευή σκηνικού: Δημήτρης Λαζούλος
Συντονισμός παραγωγής: Ειρηάννα Δραγώνα
Αφήγηση – Μουσική ερμηνεία: Οι «Κυράδες της Άνω Δερόπολης» (Κατίνα Ρούτζιου, Αναστασία Κάλη, Βασιλική Ζώκου, Βασιλική Μπιτσιούνη, Ευτυχία Λιάζου, Σοφία Ζάχου, Σταυρούλα Κιτσάκη, Χριστίνα Ντρίγιου) – Το πολυφωνικό σύνολο «Χαονία» με δύο «Ισοκράτισσες» (Αλίκη Γκανά, Άρτεμις Ίσου, Δάφνη Τσιάβου, Ελένη Γερακίτη, Κατερίνα Ευθυμίου, Ουρανία Μπατσινίλα, Πένυ Σπυροπούλου, Σοφία Ίσου)
Ντοκιμαντέρ
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ελίζα Σόρογκα
Συν-σκηνοθεσία – Διεύθυνση φωτογραφίας: Αίγλη Δράκου
Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου
Σχεδιασμός ήχου / μιξάζ: Δημήτρης Μυγιάκης
Color Correction: ‘Αγγελος Μάντζιος
Γραφιστική υποστήριξη: Αργύρης Αγγελή
8 – 10 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Η)
We Are Leaving (Πολωνία, 2018)
Nowy Teatr – Krzysztof Warlikowski
Το τρομερό παιδί της πολωνικής σκηνής, ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι, διασκευάζει ξανά έναν από τους αγαπημένους του συγγραφείς σε μια νέα παράσταση που έκανε πρεμιέρα στη Βαρσοβία τον φετινό Ιούνιο. Μετά την παράσταση Κρουμ, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του Χανόχ Λεβίν, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών 2008 και τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου, ο Βαρλικόφσκι καταδύεται εκ νέου στο θεατρικό σύμπαν του σπουδαίου ισραηλινού δραματουργού. Στην παράσταση με τίτλο εργασίας “We Are Leaving”, ο σκηνοθέτης εστιάζει σε όλους εκείνους που έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο πραγμάτων: είτε να αφεθούν στη μοίρα τους και να πεθάνουν είτε να φτιάξουν τις βαλίτσες τους και να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακριά με άγνωστο προορισμό. Το κείμενο του Λεβίν λειτουργεί ως αφετηρία πάνω στην οποία δομείται η παράσταση.
Στην παράσταση πρωταγωνιστεί η «ορχήστρα» του Βαρλικόφσκι, οι εξαιρετικοί ηθοποιοί που συνεργάζονται με τον σκηνοθέτη εδώ και χρόνια. Ακόμα και όταν δεν βρισκόμαστε σε καιρούς πολέμου, η ζωή μας δεν είναι άμεσα συνυφασμένη με την ειρήνη, γι’αυτό και αναγκαζόμαστε να «φύγουμε», όπως μοιάζει να υπονοεί η παράσταση του Βαρλικόφσκι: «Δεν είναι ώρα για συμβιβασμούς. Τουναντίον, είναι ώρα να φεύγουμε – ας φύγουμε εδώ και τώρα!»
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Krzysztof Warlikowski
Σκηνικά – κοστούμια: Małgorzata Szczęśniak
Φωτισμοί: Felice Ros
Μουσική: Paweł Mykietyn
Παίζουν: Bartosz Bielenia, Agata Buzek, Andrzej Chyra, Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Wojciech Kalarus, Marek Kalita, Dorota Kolak, Zygmunt Malanowicz, Maja Ostaszewska, Jaśmina Polak, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Magdalena Popławska
10 – 12 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Ε)
Ελλάς Μονάχου
Το επιτυχημένο δίδυμο, Ανέστης Αζάς – Πρόδρομος Τσινικόρης, έχουν ταυτίσει το όνομά τους με το θέατρο ντοκουμέντο στην Ελλάδα. Και το συγκεκριμένο έργο συνεχίζει τη θεατρική του έρευνα πάνω στο ζήτημα της μετανάστευσης σήμερα. Εστιάζοντας στην ελληνική κοινότητα του Μονάχου, η παράσταση θεματοποιεί σκηνικά τη συνεχιζόμενη κρίση της οικονομίας και της δημοκρατίας στην Ευρώπη και επιχειρεί μια ακτινογραφία των αξιών και των κανόνων που διέπουν το εργασιακό τοπίο στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
Μια παραγωγή του θεάτρου Kammerspiele του Μονάχου, με πρεμιέρα στις 16 Μαρτίου 2018. Το κείμενο προέκυψε μέσα από συνεντεύξεις με πραγματικά πρόσωπα και μετά από επιτόπια έρευνα.
Οι σκηνοθέτες σημειώνουν: «Σε καμία άλλη γερμανική πόλη δεν ζούνε τόσο πολλοί Έλληνες όσο στο Μόναχο. Πολλοί πήγαν εκεί τη δεκαετία του ’60 ως εργάτες «Gastarbeiter» ή ως πολιτικοί πρόσφυγες, για να γλιτώσουν από τις διώξεις της στρατιωτικής δικτατορίας. Τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, ο αριθμός των Ελλήνων που ζούνε στη Γερμανία αυξήθηκε ξανά. Οι περισσότεροι ανήκουν στη γενιά των εργαζόμενων φτωχών (working poor)· νέοι ειδικευμένοι εργάτες και επιστήμονες, γυναίκες και άνδρες, που καλούνται να επιβιώσουν με κακοπληρωμένες δουλειές, αναζητούν μια καλύτερη τύχη στη μεγαλούπολη της Βαυαρίας. Μήπως, όμως, αυτό που για την Ελλάδα αποτελεί τη νέα θλιβερή κανονικότητα είναι ο κανόνας για πολλούς και στο Μόναχο; Προσπαθώντας να διαπεράσει τα προ και τα μετά την κρίση στερεότυπα, η παράσταση ερευνά την ποικιλόμορφη ελληνική κοινότητα του Μονάχου και αφηγείται στη σκηνή την ιστορία της. Συμμετέχουν πολίτες του Μονάχου από την Ελλάδα».
Συντελεστές:
Κείμενο – σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργία: Christine Milz
Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Συμμετέχουν: Πολίτες του Μονάχου από την Ελλάδα.
11 Ιουλίου
Αντιγόνη του Σοφοκλή
Στη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας μετά την περσινή επιτυχημένη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, επανέρχονται στην αρχαία τραγωδία, συν-σκηνοθετώντας το έργο του Σοφοκλή που έχει χαρακτηριστεί έργο-σύμβολο της αντίστασης στην εξουσία, καθώς πραγματεύεται την απόφαση της νεαρής Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της Πολυνείκη, παρά την απαγόρευση του άρχοντα του κράτους. Στην παράσταση όλοι οι ρόλοι μοιράζονται ανάμεσα σε τρεις ηθοποιούς, την Αθηνά Μαξίμου, τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Μιχάλη Σαράντη, ενώ ο χορός αφηγείται την ιστορία.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνικά – κοστούμια: Εύα Νάθενα
Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθετών: Αλέξανδρος Βάρθης
Μουσική διδασκαλία: Άννα Λάκη
Χορός: Γιώργος Μπινιάρης, Σωκράτης Πατσίκας, Κρις Ραντάνοφ, Μαρία Τζάνη, Σμαράγδα Κάκκινου, Άννα Λάκη, Παναγιώτης Κλίνης, Πάρις Θωμόπουλος, Τίτος Λίτινας • Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
15 – 17 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Η )
Άγγελος εξολοθρευτής
Γνωστή για την αιχμηρή ματιά και την τολμηρή αισθητική της, η Άντζελα Μπρούσκου, φέτος διασκευάζει και σκηνοθετεί για το Φεστιβάλ το κινηματογραφικό έργο «Άγγελος εξολοθρευτής» του Λουίς Μπουνιουέλ (El ángel exterminador, 1962). Πρόκειται για μακάβρια κωμωδία με καυστική ματιά πάνω στην ανθρώπινη φύση που μπορεί να κρύβει άγρια ένστικτα και ανομολόγητα μυστικά.
Ερμηνεύουν: Θέμις Μπαζάκα, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γεωργιάννα Νταλάρα, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου κ.ά.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας: «Ένα δείπνο λαμβάνει χώρα σε μια πολυτελή έπαυλη. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να φύγουν οι επισκέπτες. Τότε διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να βγουν από το σαλόνι. Ο άγγελος εξολοθρευτής παγιδεύει μέλη της υψηλής κοινωνίας σε ένα περιβάλλον που τα αναγκάζει να έρθουν αντιμέτωπα με την πραγματικότητα. Ο άγγελος τιμωρεί. Αναγκάζει τους επισκέπτες να επιδοθούν σε βάρβαρες πράξεις για να τους δείξει τη σκληρή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Τη στιγμή της κρίσης ξεχνούν τους τρόπους τους και στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο. Σε μια εποχή πολιτικής αβεβαιότητας, το κοινό ερώτημα του «τι πρόκειται να συμβεί», ο πανικός αλλά και η αδράνεια που το συνοδεύουν, βρίσκουν την ηχώ τους σ’ αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι μετά βίας μπορούν να ξεσηκωθούν για να βγουν από το δωμάτιο, να δράσουν αποφασιστικά για την επιβίωσή τους. Όπως στο τέλος της ζωής των περισσότερων ανθρώπων, έτσι και στο τέλος της παραμονής σε αυτό το σαλόνι οι επισκέπτες περιμένουν τον θάνατο. Ίσως τελικά αυτό το σαλόνι να συμβολίζει τη ζωή: η ζωή είναι σαν ένα σαλόνι από όπου δεν υπάρχει διαφυγή».
Συντελεστές:
Διασκευή – σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου
Σκηνικά – εικαστική επιμέλεια: Μαρία Παπαδημητρίου
Μουσική: Nalyssa Green
Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
17 – 19 Ιουλίου (Πειραιώς 260 Ε)
Βρικόλακες
Οι Blindspot blindspot theatre group – Μιχάλης Κωνσταντάτος κάνουν μία ανατροπή στη βασική έκβαση του ιψενικού έργου. Μέσα από απόκοσμες εικόνες, οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με μια απρόσμενη συνθήκη, συνεχίζοντας την αναμέτρηση με τους προσωπικούς και κοινωνικούς τους Βρικόλακες. Το κείμενο δημιουργείται με αποσπάσματα από το πρωτότυπο και με νέα κείμενα που γράφονται ειδικά για την παράσταση.
Συντελεστές:
Σύλληψη – δραματουργία: Γιώτα Αργυροπούλου, Μιχάλης Κωνσταντάτος (blindspot theatre group)
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος
Συγγραφή κειμένων: Ορφέας Απέργης
Δραματουργική συνεργασία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Θύμιος Μπακατάκης
Κίνηση: Ίρις Καραγιάν
Σκηνικά: Κώστας Παππάς
Παίζουν: Γιώτα Αργυροπούλου, Νικόλας Παπαγιάννης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Φριντζήλας
πηγή: tospirto.net
