Ώρα απολογισμών οι τελευταίες ημέρες κάθε έτους. Λίγο λοιπόν πριν την εκπνοή του 2017, που σημειωτέον μάς αφήνει παρακαταθήκη πολύ δυνατές ερμηνείες στο θεατρικό σανίδι- επιλέξαμε έξι γυναικείες και έξι ανδρικές ερμηνείες που μας καθήλωσαν.
Οι γυναικείες…
Καριοφυλλιά Καραμπέτη: Μας καθήλωσε με τις συγκλονιστικές της ερμηνείες στο ρόλο της πιστής και ψυχαναγκαστικής κυρίας Τσίτελ στην «Πλατεία Ηρώων» που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Καραντζάς και ως Ατόσσα στους «Πέρσες» του Άρη Μπινιάρη. Ο τελευταίος ρόλος και ιδιαίτερα ο δερβίσικος χορός της ήταν η αφορμή ια να οδηγηθεί η ίδια σ’ έναν ακόμα άθλο ερμηνευτικής αυτοκυριαρχίας και συγκέντρωσης.
Φιλαρέτη Κομνηνου: Εξαιρετική όχι μόνο ως αφηγήτρια, αλλά και στο ρόλο της «Νίκης» που ανέβηκε στον Ελληνικό Κόσμο σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Αφενός μεν κατάφερε να μετατρέψει ένα κείμενο αφηγηματικό σε θέατρο γεμάτο εικόνες και αρώματα, αφετέρου δε εμπότισε την ηρωίδα του Χρήστου Χωμενίδη με ξεχωριστή τρυφερότητα και εσωτερική δύναμη.
Μαρία Πρωτόπαπα: Στο ρόλο της πρωτότοκης κόρης της δυσειλουργικής οικογένειας του Τρέισι Λετς στον «Αύγουστο» που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, έδωσε μία ερμηνεία μεστή, άμεση και πλήρως ισορροπημένη και κινήθηκε με δεξιοτεχνία στις ψυχολογικές μεταπτώσεις της ηρωίδα της.
Ναταλία Τσαλίκη: Έχοντας δουλέψει εξαντλητικά το ρόλο της και τα εκφραστικά της μέσα, συγκινητική όσο και αστεία, υποδυόμενη την πιο παράφωνη σοπράνο της ιστορίας, Φλόρενς Τζέκινς στο έργο «Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς – Ενθύμιο» πέρασε σε μια άλλη κλίμακα ερμηνείας.
Ιωάννα Μαυρέα: Μας χάρισε μία από τις καλύτερες στιγμές στην «Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» ενσαρκώνοντας σε μία από τις σπονδυλωτές ιστορίες του Πομερά μία γυναίκα που πάσχει από αλτσχάιμερ και δε θυμάται τον σύζυγό της (Κλέων Γρηγοριάδης), αλλά και τον μεγάλο τους έρωτα. Εξαιρετική όμως και στους «Τυραννόσαυρους Ρεξ» της Λένας Κιτσοπούλου.
Αλκηστη Πουλοπουλου: Απολαυστική ως παιγνιώδης και αεικίνητη μοιχός στους «Τρεισευτυχισμένους» που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Χουβαρδάς και αέρινη στις «Κόρες» του Γιάννη Σκουρλέτη, όπου και ακροβάτησε με μαεστρία ανάμεσα στην παιδικότητα και την τραγικότητα.
Και οι ανδρικές….
Αρης Σερβεταλης:Τι να σχολιάσει κανείς για την ερμηνεία του στις «Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου» (σκην. Δημήτρη Κουρτάκη, που σαν καθαρόαιμη μπεκετική φιγούρα έδωσε όλο του το είναι με μια αποκαλυπτική σχεδόν υποκριτική ικανότητα. Βυθισμένος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του ήρωά του, μέσα στις σκέψεις του, αλλά και σ΄ένα απόκοσμο λεκτικό κενό, κινήθηκε στο χώρο αφημένος σ΄ ένα κινησιολογικό παραλήρημα με μία έκδηλη και αέναη αγωνία να ορίσει την ύπαρξή του.
Βασίλης Παπαβασιλείου: Μάς κράτησε σε εγρήγορση επί δύο ώρες στο λεκτικό του παραλήρημα στο “Relax Mynotis” με τους φιλοσοφικούς του στοχασμούς και την διαλεκτική του ρητορική.
Στάθης Σταμουλακάτος: Μας έκοψε την ανάσα και μας χάρισε ένα από τα πιο δυνατά ερμηνευτικά κρεσέντο των τελευταίων ετών στο «Στέλλα Κοιμήσου» του Γιάννη Οικονομίδη.
Γιάννης Κότσιφας: Απολαυστικός και παραληρηματικός ως δασκάλα… μπαλέτου στους «Τυραννόσαυρους Ρεξ» της Λένας Κιτσοπούλου, σκορπά απλόχερα το γέλιο, ενώ ταυτόχρονα πνίγεται μέσα στις υπαρξιακές του αντιφάσεις. Θυμωμένος, θρασύς, εξωστρεφής κι εκφραστικός κλέβει την παράσταση.
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας στην «Αλκηστη» της Κατερίνας Ευαγγελάτου ως Αδμηττος ενσωματώνοντας μέσα του όλη αμφιταλάντευση του έργου.
Γιώργος Γάλλος: Η εσωτερική του δυναμική στην ανδρική «Μήδεια» που σκηνοθέτης ο Δημήτρης Καραντζάς στη Μικρή Επίδαυρο και εν συνεχεία στο θέατρο Πορεία μαγνήτισε στη θέαση και απογείωσε το τραγικό κύρος του κλασικού αυτού μύθου.
πηγή: tospirto.net
