Πώς σας φαίνεται εκείνο το παλιό ρητό που λέει ότι τα τραγούδια τα γράφουν οι παρέες; Σας έχω καλά νέα: Ισχύει και σήμερα. Και ενώ τα δύο γκρουπ που παρουσιάζω – «Έτερον Ήμισυ» (Panic Records) και «Ψύλλοι στ’ Άχυρα» (Puzzlemusic)- έχουν εκ διαμέτρου αντίθετο ρεπερτόριο (αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο) διαθέτουν έναν εσωτερικό κοινό παρανομαστή που μας λέει ότι ήρθαν για να μείνουν. Νέοι άνθρωποι, καλλιεργημένοι μουσικά, που αφομοιώνοντας το παρελθόν, τρέχουν στο μέλλον.

«Eτερον ήμισυ» (Panic Records)
Ένα μεσημέρι με λιακάδα δυο τρία φανάρια μετά τα Σίδερα Χαλανδρίου, δυνάμωσα ξαφνικά τη μουσική. «Έτερον Ημισυ» έγραφε το εξώφυλλο στη θέση του συνοδηγού και ήταν η πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, που η μούντζα του κυρίου από πίσω (που τον καθυστερούσα) αντί να χτυπήσει μάγουλο, πέταξε χαμογελαστή απ’ το παράθυρο με… κανονάκι, μαντολίνο, λαούτο, λύρα, γκάιντα, κοντραμπάσο κ.λ.π., κ.λ.π.
Μπα σε καλό μας σκέφτηκα. Ξύπνησαν εκείνοι οι παλιοί Χαϊνηδες (των πρώτων χρόνων του ‘90) και μας βρήκαν στη στροφή Πανόρμου/Κηφισίας καμιά 25αριά χρόνια μετά; «Έτερον Ήμισυ» λοιπόν (σημειώστε το το όνομα) ένα πολυπρόσωπο γκρουπ, όπου -όπως διαπίστωσα ψάχνοντας- περιλαμβάνει μια ευρύτερη παρέα που αποτελείται από μουσικούς, στιχουργούς, συνθέτες, ανθρώπους που γράφουν σενάρια, βιβλία συν την ομάδα υποστήριξης που ασχολείται με βίντεο, γραφιστικά κ.ά.

Newcomer στο σχήμα η ωραιότατη δυναμική φωνή της Μυρτώς Καμβυσίδη που ανοίγει την ακρόαση, φωνή με χροιά και στιλ, άψογα ενταγμένη σ’ αυτό το καλά σκηνοθετημένο, πολυσυλλεκτικό εγχείρημα, όπου ο παραδοσιακός ήχος έχει τον πρώτο λόγο. Δεν είναι το πρώτο τους cd (προηγούνται τα «Η στράτα που βαδίζω» με τις φωνές των Βασίλη Σκουλά και Ψαραντώνη και το μουσικό παραμύθι της Γωγώς Σούρλα «Όταν αρρώστησε ο Ηλιος») και δεν είναι η πρώτη φορά που οι συνθέσεις τους βασίζονται στο casting των φωνών και την καλή «σκηνοθεσία». Γιατί αυτό που προσέχεις, σε μια δεύτερη πιο προσεκτική ακρόαση της δουλειάς τους, πέρα απ’ τον λεπτοδουλεμένο ήχο που αμέσως παραπέμπει σε ομάδα μουσικών που πατάει γερά στα πόδια της, είναι ότι για κάθε ένα από αυτά τα 14 τραγούδια έχουν ψάξει τις κατάλληλες φωνές.

Και έχουν κάνει διάνα: Εναλλαγές ναι, αλλά η ροή στρωτή και το κλίμα ενιαίο. Ισως λίγο στο μέσον της ακρόασης, στο κομμάτι «Στον Πατέρα» (στίχος Μαρίτας Αλημίση, τραγούδι Ματθίλδη Μαγγίρα) νιώθεις ότι η μπαλάντζα γέρνει προς ένα πιο «τζάζι» θεατρικό κλίμα που κάπως σε πάει αλλού, εκτός. Το θεατρικό στοιχείο το αναγνωρίζεις και σε άλλα κομμάτια που μια χαρά κυλάνε («Η Σέβα για την Σέρβα», «Τα Ονειράκια»), όπως και στη λογική της διανομής των τραγουδιών:

Πώς -ας πούμε –εναλλάσσονται οι χροιές και των φωνών, από τον ιδιαίτερο Σταύρο Σιόλα και τα κορίτσια (Μυρτώ Καμβυσίδη, Μάγδα Βαρούχα, Σαββέρια Μαργιολά, Γιάννα Βασιλείου, Ανατολή Μαργιόλα), στα πιο τραχιά γήινα χρώματα των Χρίστου Νινιού, Αργύρη Λούλατζη και Νίκου Στρατάκη, για να κλείσουμε με τους πάντα εξαιρετικούς Μανώλη Μητσιά και Βασίλη Σκουλά. «Έτερον Ήμισυ» η πρώτη καλή είδηση στην αιωνίως προβληματική διαδρομή Κηφισιάς/Αθήνας. Το οφείλω στην κίνηση και στη θεά τύχη που έβαλε σήμερα στην τσάντα μου το cd. Οσο ακούω καλοδεχούμενες και οι μούντζες.
Και για να κλείσουμε ιδού όλη η παρέα..

Μυρτώ Καμβυσίδη: τραγουδίστρια
Ανετάκης Κώστας: συνθέτης, στιχουργός, κιθάρες
Σπύρος Μέντης: συνθέτης, στιχουργός, λαούτο
Γωγώ Σούρλα: στιχουργός, συγγραφέας, σεναριογράφος
Μαρίτα Αλημίση: στιχουργός, σεναριογράφος
Γιούλη Δανιγγέλη: πιάνο, ακορντεόν, φωνητικά
Γιώργος Σκορδαλός: λύρα, λαούτο, μαντολίνο, φωνητικά
Χρήστος Τζελεπόπουλος: κοντραμπάσο
Βασίλης Γιασλακιώτης: τύμπανα
Ηλίας Μαντικός: κανονάκι
Χαρίτωνας Χαριτωνίδης: φλογέρες, γκάιντα
Γιάννης Συράγας: συνθέτης, λαούτο, μαντολίνο
Γιάννης Δασκαλάκης: συνθέτης, κιθάρα
Νίκος Καραβυράκης: συνθέτης, λαούτο, μαντολίνο
Ζαχαρίας Αλ Χασάν: συνθέτης, μπουζούκι
Χάρης Ανδρουλάκης: συνθέτης, μπάσο
Κώστας Καλατζής: συνθέτης, κρουστά
Θανάσης Καλουτζής: συνθέτης, πιάνο

«Ψύλλοι στ Άχυρα» (Puzzle music)
Το ελληνικό ροκ σαν όρος έχει τα προβληματάκια από κτήσεως κόσμου. Αν απομακρυνθεί κανείς από τα τρία τέσσερα ονόματα που το θεμελίωσαν (βλ. Σαββόπουλος, Αγγελάκας, Σιδηρόπουλος, Ανεστόπουλος, Παυλίδης επί εποχής Ξύλινων Σπαθιών), δύσκολα πάει παρακάτω. Κι αν σας πω ότι κάτι αχνοφαίνεται στον ορίζοντα θα με πιστέψετε; Την ίδια γνώμη, όμως, είχε και ο Χρήστος Αλεξόπουλος από την έγκυρη Puzzle Music, γι’ αυτό όχι μόνο ανέλαβε την παραγωγή του cd, αλλά συνέβαλε και ως μουσικός παίζοντας ως επιπλέον μέλος της παρέας, πιάνο και keyboards.

Πρώτο cd για τους «Ψύλλους στ Άχυρα» από τη Θεσσαλονίκη σε μια ηχογράφηση που ουσιαστικά έγινε λάιβ, για να μη χαθεί η ενέργεια της στιγμής. Η παρέα των πέντε νέων μουσικών (μέσος όρος ηλικίας 27 ετών) μπορεί να μην πρόλαβε τις καλές στιγμές του ελληνικού ροκ στην ώρα του (too young για να εχουν εμπειρία από τα ‘90ς), όμως φαίνεται να έχoυν αφομοιώσει γραμμές και ατμόσφαιρες, κυρίως από τα νεανικά χρόνια των Τρυπών και των Ξυλινων Σπαθιών.
Οι πυρετώδεις ερμηνείες (στιλ Αγγελάκα), οι κορυφώσεις του διονυσιασμού του ή τα κύματα ενός ηλεκτρισμού που θυμώνει και ξεσπάει, μπορεί να ακούγονται λίγο passé. Και μάλλον είναι. Μόνο που εδώ έχουν διαμορφώσει dna γι’ αυτό το γενικότερο feeling που μόνο απομίμηση δεν είναι. Ακόμη και ο στίχος με τις κοινωνικο/πολιτικές του αιχμές και τους εσωτερικούς του γρίφους, έχει μια δική του γοητεία, αρκεί να μην πάρεις το ένθετο και μπεις στο τριπάκι να τον ξεκλειδώσεις εδώ και τώρα…

Νομίζω ότι σ’ αυτό κόλλησα λίγο. Αν εξαιρέσω κατά πρώτο λόγο την «Περιοδεία στην Αλμύρα», που το στόρι είναι καθαρό και ξάστερο (και όλο το κομμάτι ένα εξαιρετικό κομμάτι), και κατά δεύτερο το «Σκάρτος» (επίσης καθαρό το νόημα του) όλος ο θυμός η ειρωνεία, η ευαισθησία των κομματιών με ακουμπούν τη μια και χάνομαι μέσα σε λέξεις την άλλη…

Any way, o Ηρακλής Δαίτσης (ο συνθέτης και στιχουργός) έχει τη φόρα και την ικανότητα να κάνει πολλά – κι αυτό είναι ήδη πολύ. Ροκ το ελληνικό, έχουμε τη συνέχεια: «Οι Ψύλλοι στ ‘Aχυρα» είναι ανάμεσα μας και χαιρόμαστε για την άφιξη.
Ιδού τα μέλη του:
Ηρακλής Δαίτσης : στίχος / μουσική. Τραγουδάει και παίζει ηλεκτρική κιθάρα
Νίκος Βρύζας και Αρτεμις Παρλαμπά : κιθάρες
Χάρης Κατόπης :μπάσο
Σάκης Δρακούλης : ντραμς
Στον δίσκο έπαιξαν ακόμη ο Χρήστος Αλεξόπουλος (πιάνο και πλήκτρα ) και ο Γιώργος Αβραμίδης τρομπέτα

 

πηγή: tospirto.net