Κι όμως. Στο 4ο μέρος της υπερ-επιτυχημένης κινηματογραφικής σειράς που, μέχρι τώρα, βασιζόταν σε ένα ντουέτο παιχνιδιών αρσενικού γένους, τον σερίφη Γούντι και τον αστροναύτη Μπαζ Λάιτγιαρ, το βάρος πέφτει ξεκάθαρα σε γυναικείους ώμους.

Την ώρα που ο Μπαζ οπισθοχωρεί θεαματικά, πιθανώς επειδή δεν μπόρεσε να προσφέρει πολλά στο σενάριο των Άντριου Στάντον & Στέφανι Φόλσομ, και ο Γούντι παλεύει με τις φοβίες του και τα ερωτήματα «ποιος είμαι, τι κάνω εδώ;», δύο δυναμικές κυρίες αναδύονται στο φως και παίρνουν τα ηνία. Πρώτα-πρώτα, η πορσελάνινη βοσκοπούλα Μπο Πιπ (Λόλα, στην ελληνική μεταγλώττιση), παρέα με τα τρία ξεκαρδιστικά, αυτοκόλλητα αρνιά της, επιστρέφει από τα βάθη του Toy Story 2 (1999) με διευρυμένο ρόλο. Kαι λαμβάνει θέση δίπλα αλλά και ακριβώς απέναντι από τον αγαπημένο της σερίφη: εκπροσωπεί όσα εκείνος τρέμει, προσπαθώντας να του δείξει ότι υπάρχει ζωή και πέρα από ένα παιδικό δωμάτιο.

Η παλαιομοδίτικη κούκλα Γκάμπι-Γκάμπι, πάλι, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Είναι η κρυφή αρχόντισσα μιας αντικερί, περιστοιχίζεται από τέσσερεις απειλητικές μαριονέτες για εγγαστρίμυθους, οι οποίες εκτελούν χρέη μπράβων, και έχει δυσοίωνα σχέδια για τον μηχανισμό που φωλιάζει στον σβέρκο του Γούντι.

Παρόλο που οι δημιουργοί επένδυσαν πολλά στη μάγκισα βοσκοπούλα, ακολουθώντας ανομολόγητα (αν και, μάλλον, όχι ασυναίσθητα) τη σύγχρονη τάση που διψάει για γυναίκες-αρχηγούς, η Γκάμπι-Γκάμπι είναι ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας του στόρι. Είναι η λιγότερο διάφανη ηρωίδα και, με τους δυο-τρεις εαυτούς της να παραμονεύουν ο ένας κάτω από τον άλλον, είναι πιθανώς και η πιο σύγχρονη, σε αντίθεση με την εντελώς κλασική της εμφάνιση.

Η Pixar, όπως μου είχε πει κάποτε ο πρώην διευθύνων σύμβουλος Τζον Λάσιτερ (απολυμένος, πλέον, εξαιτίας κατηγοριών σεξουαλικής παρενόχλησης που λέρωσαν ανεξίτηλα το μέχρι τότε αστραφτερό βιογραφικό του), δεν έκανε ποτέ ταινίες για παιδιά. Τουλάχιστον, όχι μόνο για παιδιά. Έκανε ταινίες που θα άρεσαν και στους –πιεσμένους οικονομικά και χρονικά– γονείς τους, και θα ζωντάνευαν με πινελιές ενήλικης σκέψης και διασκέδασης την απαραίτητη έξοδο με τα πιτσιρίκια τους. Το ίδιο ακριβώς λένε σήμερα και οι διακεκριμένοι παραγωγοί του Toy Story 4, Μαρκ Νίλσεν & Τζόνας Ριβέρα: σε κάθε της ταινία, η Pixar απευθύνεται στους εκπροσώπους όλων των γενεών ανεξαιρέτως. Με παιδιά ή χωρίς.

Κάπως έτσι, και με δεδομένο ότι οι σημερινοί ανήλικοι θεατές είναι εκτεθειμένοι σε αρκετές ενήλικες πραγματικότητες, το Toy Story 4 έρχεται πλημμυρισμένο από υπαρξιακές ανησυχίες. Ο Γούντι, ο οποίος έχει αλλάξει παιδί-ιδιοκτήτη αφού ο Άντι είναι πια φοιτητής, αγωνίζεται να φανεί χρήσιμος στη μικρούλα Μπόνι, γιατί αυτό ξέρει να κάνει μέχρι τώρα. Το κοριτσάκι, όμως, ενδιαφέρεται περισσότερο για ένα …πιρούνι με παλαβή εμφάνιση και τάσεις μειονεξίας, το οποίο έχει μεταμορφώσει άτσαλα σε κουκλάκι. Παρά τη λατρεία για τη χειροτεχνία της, ο Φόρκι αρνείται να παραδεχτεί ότι ανήκει στην παρέα των παιχνιδιών. «Είμαι σκουπίδι», επαναλαμβάνει συνεχώς και βουτάει ακάθεκτος στον κάλαθο των αχρήστων. Ο Γούντι τον επαναφέρει ακούραστα, ξανά και ξανά, παλεύοντας να βρει μια θέση στον κόσμο και για τον Φόρκι και για τον ίδιο του τον εαυτό.

Πέρα από τα ζητήματα ταυτότητας, που ποτίζουν ολόκληρο το animation της Disney/Pixar, αλλά και τις ευπρόσδεκτες νότες θρίλερ, υπάρχει βεβαίως και το κωμικό στοιχείο, αν και σε μικρότερες δόσεις από όσες θα θέλαμε. Το κλου είναι ο μοτοσικλετιστής Ντιουκ Καμπούμ, στον οποίον δανείζει τη φωνή του ο Κιάνου Ριβς, με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα (περιττό να πω ότι κ α ι ο Ντιουκ χρειάζεται ψυχολόγο).

Για κάποιους, το Toy Story 4, το οποίο εμφανίζεται σχεδόν μια δεκαετία μετά από αυτό που θεωρούσαμε ως φινάλε μιας πρωτοποριακής τριλογίας, δεν ήταν αναγκαίο. Για τους δημιουργούς, όμως, αυτός είναι ο αληθινός επίλογος της ιστορίας. Ένα κεφάλαιο-μπόνους, που προχωράει τους ήρωες ένα βήμα μπροστά, με τον ίδιο τρόπο που ονειρεύεται (και επιβάλλεται) να προχωρήσει το στούντιο που τους γέννησε.

Η.Π.Α. 2019

Σκηνοθεσία: Τζος Κούλεϊ

Φωνές: Τομ Χανκς, Άνι Ποτς, Τιμ Άλεν, Κιάνου Ριβς, Τόνι Χέιλ,  Κριστίνα Χέντρικς 

Ελληνική μεταγλώτισση: Άλκης Κούρκουλος, Μαρία Πλακίδη, Γιώργος Λιάντος, Φοίβος Ριμένας, Υρώ Μιχαλακάκου

Διανομή: Feelgood

 

πηγή: avopolis.gr