Κάτια Πάσχου: Θυμάμαι έναν άνθρωπο λουσμένο από τραγούδι, δοσμένο στη στιγμή

Γεννημένη στην Αθήνα, η Κάτια Πάσχου σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και, έχοντας Δίπλωμα Μονωδίας, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση συνέχισε τις σπουδές της στη μουσική στο Mannes College of Music της Νέας Υόρκης και στην υποκριτική στο Transformational Acting Studio της Sande Shurin (2004-2008).

Με ειδικές σπουδές στη γιόγκα, έχει εμβαθύνει στη μελέτη της ορθής στάσης σώματος και της ορθής χρήσης της αναπνοής στο τραγούδι, σηματοδοτώντας έτσι και την εξειδίκευσή της ως δασκάλας φωνητικής.

Πλέον, δραστηριοποιείται κυρίως στην Αθήνα, ερμηνεύοντας στη λυρική σκηνή κι έχει βραβευθεί πολλές φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό για τις ερμηνείες της, ενώ παράλληλα παρουσιάζει δικά της project.

Με αφορμή τη συμμετοχή της στη συναυλία «Δημήτρης Μητροπάνος: Η επόμενη γενιά», η Κάτια Πάσχου συμμετέχει και στο αφιέρωμα του Ogdoo.gr στον μεγάλο ερμηνευτή.

Είστε λυρική ερμηνεύτρια. Τι ετοιμάζετε αυτό τον καιρό;
Αυτόν τον καιρό παρουσιάζουμε σε πρώτη εκτέλεση το έργο «Το τραγούδι της Λητώς», ένα συνεχόμενο τραγούδι του Νίκου Μωραΐτη και Χρίστου Παπαγεωργίου στην Οικία Κατακουζηνού, που γράφτηκε για την επέτειο των 10 χρόνων του Ιδρύματος. Πρόκειται για ένα καινούριο έργο που βασίστηκε πάνω στο βιβλίο της Λητώς Κατακουζηνού, συζύγου του γνωστού νευρολόγου Άγγελου Κατακουζηνού. Το σπίτι του ζευγαριού είναι αυτή τη στιγμή Μουσείο που φιλοξενεί πολλές συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις.

Παράλληλα, συνεχίζω τη συνεργασία μου για 8 συνεχή χρονιά με το Ίδρυμα Θεοχαράκη όπου παρουσιάζουμε δύο πολύ επιτυχημένα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία: τα Χρώματα της Φωνής με τη Μουσειολόγο, Κάτια Παπασπηλιοπούλου, όπου μιλάμε για ζωγραφική και μουσική μαζί και τη Συμμετοχική Όπερα «Οι Μεγάλες Άριες της Όπερας» όπου τραγουδάμε όλοι μαζί …όπερα στις 16 Οκτωβρίου, 16.00-18.00, με την ομάδα μου The Katia Paschou Project.

Φαινομενικά, τουλάχιστον, με τον Δημήτρη Μητροπάνο είστε εντελώς διαφορετικοί ως καλλιτέχνες. Τι να περιμένουμε από τη συμμετοχή σας στο αφιέρωμα; Πώς θα «συνδεθείτε» με τον κόσμο του;
Είναι μεγάλη τιμή να σου ζητούν να ανοίξεις ένα αφιέρωμα στη μνήμη ενός τραγουδιστή που μίλησε στις καρδιές τόσων ανθρώπων. Και μάλιστα με ένα τραγούδι του μεγάλου συνθέτη μας Γιώργου Χατζηνάσιου. Το τραγούδι που θα πω μιλά για τη μετανάστευση. Προσωπικά δεν έχω πια τις αγαπημένες μου φίλες στην Ελλάδα, γιατί βρίσκονται αυτή τη στιγμή με τις οικογένειές τους στο εξωτερικό. Βρίσκονται όμως και μέσα στη καρδιά μου και αυτό δεν αλλάζει. Συνεχίζουμε και είμαστε μια παρέα κι η απόσταση -όχι μόνο λόγω του διαδικτύου, αλλά λόγω της αγάπης που μας δένει- δεν καταφέρνει να μας χωρίζει. Όποτε συναντηθούμε θα συνεχίσουμε την κουβεντούλα μας από εκεί που την αφήσαμε. Αυτό με συνδέει με το συγκεκριμένο τραγούδι. Τι πιο ωραίο να σου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσεις για ένα τόσο βαθύ συναίσθημα στην καρδιά της Αθήνας που μεγαλώσαμε όλες μαζί και να σε ακούει ένα κατάμεστο Ηρώδειο;

Τώρα ποια σύνδεση έχω με τον ίδιο τον Δημήτρη Μητροπάνο; Υπάρχει μια πολύ γλυκιά σύνδεση που έρχεται από τα παιδικά του χρόνια, καθώς ο μέντορας και δάσκαλός μου, ο διεθνούς φήμης βαθύφωνος της Μετροπόλιταν Όπερας, Δημήτρης Καβράκος, γεννήθηκε επίσης στα Τρίκαλα κι όταν του είπα ότι θα συμμετέχω σε αυτή τη συναυλία πολύ συγκινημένος μου είπε ότι όταν ήταν μικρά παιδιά παίζανε μαζί στην ίδια γειτονιά. Βέβαια ο Μητροπάνος έφυγε νωρίς για τη Θεσσαλονίκη κι έτσι οι δρόμοι τους χώρισαν.

Ποια είναι η αίσθηση που έχει αφήσει σε εσάς ως ακροάτρια, ο ίδιος ως καλλιτέχνης;
Θυμάμαι ότι τα τραγούδια του Μητροπάνο τα ακούγαμε συχνά, ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του πατριού μου, αλλά είχα την τύχη να τον ακούσω να τραγουδάει και ζωντανά. Θυμάμαι έναν άνθρωπο λουσμένο από τραγούδι, δοσμένο στη στιγμή και κάθε λέξη του να βγαίνει από τα βάθη της ψυχής του.

Πιστεύετε στον ισχυρισμό πως η μουσική είναι μια;
Για κάποιους είναι μια, για κάποιους δεν είναι. Νομίζω ότι καθένας αντιλαμβάνεται τη μουσική με το δικό του τρόπο. Για μένα η μουσική επιτελεί το έργο της όταν σου ανοίγει ένα παράθυρο προς το Φως. Τέτοια τραγούδια έχω συναντήσει σε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Με βάση αυτό το φίλτρο, ίσως η μουσική μπορεί να θεωρηθεί κατά κάποιο τρόπο «μια». Υπάρχουν όμως πολλές διαφορές ως προς τις δονήσεις κάθε είδους και κάθε τραγουδιού… και φυσικά κάθε ερμηνευτή.