Ήταν 10 Δεκεμβρίου του 1963 όταν ο Γιώργος Σεφέρης παραλαμβάνει το Νόμπελ Λογοτεχνίας και πρώτο Νόμπελ για την Ελλάδα. Ενάμιση μήνα πριν, στις 24 Οκτωβρίου, έφθασε στην Αθήνα το τηλεγράφημα της Σουηδικής Ακαδημίας, που ανήγγειλε τη χαρμόσυνη είδηση. Ο Σεφέρης είχε κερδίσει το βραβείο «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες».
Στη συγκλονιστική του ομιλία, την ημέρα της βράβευσης του, ο Σεφέρης μίλησε για την αναγκαιότητα και τη λειτουργία της ποίησης στο σύγχρονο κόσμο: «Είναι σημαντικό το ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ’ ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση».
Με αφορμή την επέτειο από αυτήν την σημαντική ημέρα θυμηθήκαμε 4 ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη που έγιναν τραγούδια.
“Κράτησα τη ζωή μου”
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Με τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη
“Άρνησις” (Στο Περιγιάλι το Κρυφό)
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση
“Λίγο Ακόμα ”
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Με τη φωνή της Μαργαρίτας Ζορμπαλά
“Κι αν ο αγέρας φυσά”
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Με τη φωνή του Μανώλη Μητσιά
