Aυτή την εβδομάδα στις κινηματογραφικές πρεμιέρες ο Σερ Αντόνι Χόπκινς, σε μια σπουδαία ερμηνεία, για την οποία τιμήθηκε με ένα ακόμα Όσκαρ, δίνει σάρκα και μορφή στην έννοια της «μνήμης».
Η Αν, κόρη του Άντονι, ενός συνταξιούχου μηχανικού, του ανακοινώνει ότι θα φύγει για να ζήσει στο Παρίσι, εκείνος δηλώνει ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το διαμέρισμά του στο Λονδίνο. Η Αν ανησυχεί, καθώς ο πατέρας της δείχνει σημάδια άνοιας κι έτσι αποφασίζει να προσλάβει μια νοσοκόμα για να τον φροντίζει. Όμως ο Άντονι επιμένει ότι δεν χρειάζεται βοήθεια, ενώ αρχίζει να υποπτεύεται ότι όλοι τον μπερδεύουν ηθελημένα για να τον πείσουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το μυαλό του.
Η μοναδική ερμηνεία του σερ Άντονι Χόπκινς που του χάρισε -δικαίως- το δεύτερο Όσκαρ της μακράς καριέρας του, αξίζει μια βαθιά υπόκλιση.
O Φλοριάν Ζέλερ είναι καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας, με αξιοσημείωτες επιτυχίες στις ευρωπαϊκές σκηνές. Το συγκεκριμένο έργο μάλιστα, στο οποίο είναι βασισμένη και η ταινία, είναι μέρος μιας τριλογίας (τα άλλα δύο είναι «Ο Γιος» και «Η Μητέρα»), έχει αποσπάσει μια σειρά από βραβεία και έσπασε ταμεία όπου κι αν παίχτηκε. Αυτό λοιπόν επέλεξε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη στο σκηνοθετικό του κινηματογραφικό ντεμπούτο, έχοντας μαζί του στη συγγραφή του σεναρίου τον θρυλικό Κρίστοφερ Χάμπτον των «Επικίνδυνων σχέσεων» και του «Atonement». Και φαίνεται πως έκανε πολύ καλά, αφού το «Τhe Father» κατάφερε να αποσπάσει έξι υποψηφιότητες για τα φετινά Όσκαρ (μια και για τον δικό μας Γιώργο Λαμπρινό , που υπογράφει το μοντάζ).
